1974 SONRASI..

1974 Sonrası nelerin değiştiğini hiç düşündünüz mü? Zannederim hayır.

Şöyle aklıma gelen kaybettiklerimizden başlayayım.

Öncelikle Kıbrıs Cumhuriyetini BM’nin 168 sayılı kararı ile kaybettik 47 senedir bulamıyoruz.

47 yıldır her ad altında sözde bağımsız olacağımızı iddia ettiğimiz tüm devler modellerinde hazırladığımız tüm anayasalarda çözümün federal Kıbrıs çözümü olduğunu yazdık, şimdi ondan da vazgeçtik. Artık ayrı devlet talebimiz var.

1974 sonrası 164 adet irili ufaklı fabrikamız vardı,Buhar oldu.

230 on narenciyemiz vardı,Dev gibi Cypfuvex LTD’miz vardı yok oldu.(Daha var diyenler olacak nasıl var oluğunu yazsınlar)

Ekonomik kalkınma modelimizde KİT’ler vardı hepsi iflas etti.

Göçmen düşen Rumların varlıklar Güneyden gelen göçmenlere yetmedi. Ellerinde eşdeğer puanları olmasına rağmen karşılık alamadılar bu nedenle intihar edenler de var.

Taşınan iş gücüne karşılıksız olarak İktisadi kalkınma yasası ile ganimet saydıkları mallar verildi.(Büyük bir kısmı bu satışlardan milyonlar kazandı. Ne gariptir ki bu satış izinlerini da Bakanlar Kurulu verdi)

Taşınan bu işgücü ötesinde vatandaşlık yasası ile çalışma izni olarak gelenlere vatandaşlık verilerek nüfus yapısı değiştirildi.

Çalışma izni ile vatandaşlık verilenleri İktisaden kalkınma yasası kapsamadığı için mal mülk verilmeyerek ayrımcılık yapıldı.

Kalkınmamız her yıl imzalanan ‘’Sosyal ve ekonomik kalkınma’’Planlarına bağlandı ama bu paketler kalkınma değil çökme meydana getirdi.

Kıbrıs Türküne ait yer altı ve yet üstü kaynakların neredeyse tümü elinden alındı.

Kontrolsüz verilen kuyu izinleri ve su kullanımı ile adada su sıkıntısı yaratık ve sonunda Belediyelerimizin Tonu 0.25 Kr. Olarak aldıkları suyun yerine adaya tonu 2.30 TL ye alabilmektedir. Üstelik 75 milyon metreküp kesin alım garantisi ile. Biz bu bedeli öderken de ‘’Sularını bile bir veriyoruz’’diyecekler.

Ülkemiz Başbakanına basın önünde ‘’Maaşın n kadar’’diye aşağılayıcı soru sorabilecekler.

Sizlerin oyu ile seçilen Cumhurbaşkanınızı müfteri ilan edecekler.