Canım Babam,
Bu gün de seni çok özledim, tıpkı 365 gün olduğu gibi.
Bu günün tek farkı babalar günü dolayısı ile herkes babası ile kucaklaşırken, kutlama mesajları yayınlarken benim “keşkeler” ile yüzleşmem.
Biliyorum “keşke” dememi asla istemezdin.
“Yaptığın her şeyin, verdiğin her kararın, o günkü koşullarda doğru olduğuna inan ve değişen koşullarla yaptıkların için de, verdiğin kararlar için de keşke deme” derdin.
Hep öyle yaptım ama seninle ilgili “keşke” demekten kendimi alamıyorum babam.
Kendimi öylesine kaptırdım ki hayatın yoğun koşuşturmasına, yeterince sarılamadım sana.
Keşke hayattaki her işi 5 dakika erteleseydim de seni 5 dakika daha fazla görseydim.
Yok, yok üzülme, güçsüz değilim, senin öğrettiklerinle hayatı sen yanımdaymışsın gibi yaşıyorum.
Ruhuma işlemiş olan benliğinle ben sen olmuşum ve hayata senin duruşunla bakıyorum.
Başım her sıkıştığında, her önemli kararda ruhuma sarılıyorum.
Çünkü ruhumla yaşıyorsun ve ruhum hiç düşünmeden sen gibi karar veriyor.
Hani daha ben lise çağlarındayken bile yaptığın her şeyde fikir alıp, “böyle mi yapalım?”, “ne dersin?” diye sorardın ya, meğerse beni yokluğuna hazırlıyormuşsun.
Yokluğunda doğru kararlar almayı öğretiyormuşsun.
Çocuğun karar verme yeteneğinin nasihatle değil de alınan karara katarak gelişeceğini biliyormuşsun.
Sen gittiğinde senin gibi kararlar verebildiğimde anladım.
O yüzden babam hayatı öğrettiğin gibi dimdik ve doğru yaşıyorum.
Keşkelerim sadece özlemimden babam.
Girdiğim her işe en büyük emeği vererek başarı ile çıkmaya çalıştım.
Dost, arkadaş da kazandım para da, sevgi de, saygı da.
Binlerce evlat yetiştirdim.
Ne kadar başarılı oldum bilmem ama hep en iyisi olsunlar diye uğraştım.
Kızımı senin beni yetiştirdiğin gibi yetiştirmeye çalıştım.
Başarılarım da oldu başarısızlıklarım da.
Tüm bunları tamamlamaya çalışırken, bir yanımı, hem de en önemli yanımı eksik bıraktığımı fark edemedim babam.
Biliyorum, yapmamı istediğin şeyleri yaptım ve olmamı istediğin gibi bir evlat oldum ama hiçbir şey sıcaklığının yerini tutmuyor babam.
Mezarına gelip saatlerce konuşuyorum, baş ucuna konmuş buz gibi taşında sıcaklığını arıyorum .
Sen hayattayken önemini anlamayıp ertelediğim 5 dakikanın yerine şimdi saatleri koyuyorum.
Ama hiçbir şey o güzel gülüşünün, o sıcak bakışının yerini tutmuyor babam.
Bak şimdi her şey için zamanım var ama sen yoksun babam.
Oysa her şeye yeterdi zaman.
Dilerim evler baba ve anne kokusuyla doluyken evlere zaman ayrılsın.
Çünkü anne ve babaların eksik olduğu evler artık bir daha yuva olmuyor babam.
Sevginin maddiyatla ölçülmesine karşıydın, zaten o dönemlerde her şey bu denli de kapitalizmin esiri olmamıştı.
O yüzden sana babalar gününde maddi hediye vermedim pek.
Ama kabul edersen bu gün hediyeni dua olarak gönderiyorum.
Ruhun şad, mekanın cennet olsun.
Affet beni babam…
Ertelediğim her 5 dakika görüşme için,
Gösteremediğim her duygu için,
Ve senin duygularını göstermene ayıramadığım her bir dakika için affet beni güzel babam…
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.