Benim kanım mavi mavi Akdeniz: MUSTAFA İZZET ADİLOĞLU

Mustafa İzzet Adiloğlu; 14 Temmuz 1934 tarihinde Lefkoşa’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Kıbrıs’ta, yüksek  öğrenimini de Türkiye ve İngiltere’de tamamlamıştır. 1950'li yılların başlarında henüz daha lise öğrencisi iken dikkat çeken şairlerden biridir. Öğretmeni İbrahim Zeki Burdurlu'nun yol göstermeye yüreklendirmeleri, şiire başlamasında başlıca etken olmuştur. Bu tutkuyla arka arkaya iki şiir kitabı yayımlar. Kıbrıs'a dönüşünde kısa bir gazetecilik denemesinden sonra kamu görevine girdi, Radyo ve Enformasyon hizmetlerinde çalıştı ve 1976 yılında başladığı Londra Basın Müşavirliği'nden 1986 yılında emekli olunca oraya yerleşti. Kıbrıs’ta Çardak, Türkiye’de Türk Düşüncesi, Varlık dergileri ile Büyük memleket Şairleri Antolojisi ve Genç Şairler Antolojisi’nde şiirleri yayınlanmıştır. Türkçe'nin yanı sıra İngilizce şiirleri, çevirileri, öyküleri ve sanat yazılan da yayımlanan Adiloğlu'nun Kıbrıs'la ilişkisi sürmekle birlikte, 1960’1ı yıllardan bu yana Türkçe şiirlerinde azalma gözlenmekteydi. Adiloğlu, şiirlerinde Kıbrıs, Anadolu aşkı ve kahramanlık konularını işler.   Eserleri: Bacadan Tüten Duman, 1952;  insanlardan Ayrı, 1953 KIBRIS'TA AKŞAM OLUYORDU (insanlardan Ayrı, 1953,57-59. ss.) Çığlıktan daha ürperticiydi sessizlik Karanlık yavaş yavaş renkleri yutuyordu Gölgeler gibi silikleşmişti insanlar Yanımdaki kadın saati sordu Akşam oluyordu... Sokaklarda tek tükdü gölgeler Ama kafamdan asırlar dolusu Renkli renkli insanlar geçiyordu. Karşıda salkım söğütler altında Leonora kendi kanını içiyordu Akşam oluyordu. Hoyrattı gözlerindeki kıvılcımlar Ve hançeri saplayan elleri Otello'nun Ufuklar kızıldı,sular mordu Ve kapanan gözlerinde Destemona'nın Akşam oluyordu. Nal sesleri kılınç sesleri vardı Cenk tepesinde Bayraktar'ın kanıyle ıslanmıştı Türk Bayrağı Askerler Kostanzadan Kaleye doluyordu Ve tekbir sesleriyle Lefkoşa'da Akşam oluyordu. Akşam oluyordu ve Afrodit Kadir kadir yıldızlara açmıştı vücudunu Deniz şarkı söylüyordu Yıldızlar şarkı söylüyordu Bir mahkûm zindanda Mağosa'da Şiirler yazıyordu vatanı için Cambulat'ın kellesi koltuğundaydı Milleti için, andı için, kanı için Ve Bragadino saçlarını yoluyordu. Akşam oluyordu   KUŞKU SORULARI (Kıbrıs gazetesi, 6.3.1996) Yeşil yeşil bir kuzey ülkesinde Kendimizi mutlu sayıvermişiz Ekmeğimiz tuzumuz bize kâfi Hem doğa hem insanla iç içeyiz. Söylemek istediklerimizi bir toparlayabilsek - Zira söyleyeceğimiz çok - Sesimizi ıssızda mı yitirdik? Yoksa şarkımız mı yok? Doğadan emdiği gerçek sevgiyle Toprak tohuma verir de şehvetini bütün Geçmiş niye çekiyor böyle bizi Geceleyin gündüzün? Niye yine karpuz yüzlü gemiler Ve portakal - dilim dilim Akdeniz Çırıl çıplak düşlerimize girer? Yeşil yeşil bir kuzey ülkesinde Sarmaş dolaş olsak da sevdiklerimizle Benim kanım mavi mavi Akdeniz.   KAYNAKÇA Atun, Suna. Kıbrıs Türk Edebiyatı. SAMTAY VAKFI Yayınları:36. Lefkoşa, 2009. Kıbrıs Türk Edebiyatı.KKTC Eğitim Bakanlığı Yayınları. Kasım, 1989. Serdar, Gülgün. Şairlerimiz Şiirlerimiz. Lefkoşa, 2000. Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi. Cilt 9. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1997.