Çok Şükür

Pazar akşamı Cumhurbaşkanı Erdoğan kameraların karşısındaydı; "terörün gündemine asla teslim olmayacağız" diyordu kürsüden. Bu sırada altyazı Galatasaray-Fenerbahçe derbisinin ertelendiği haberini geçiyordu. Yaptığı açıklamada, "Milletimiz Allah'a çok şükür güzel bir sınav veriyor" diyordu Başbakan Yardımcısı Numan Kurtulmuş. Çok şükür… "Daha da diri, canlı bir şekilde bu örgütlerin istediklerine boyun eğmeyeceğiz" diye devam etti sonra. Ekmek parası için her gün Kızılay'dan, Taksim'den geçmek zorunda olanları kastediyordu zannımca. Hem de zırhlı makam aracı ve onlarca koruması olmadan… İçişleri Bakanı Efkan Ala ise intihar saldırısını gerçekleştiren teröristin kimliği tespit ettiklerini, şahsın emniyet ya da jandarmada herhangi bir arama kaydının bulunmadığını belirterek yüreklere su serpiyordu. Aranan canlı bombalar hala hayattaydı yani sizin anlayacağınız.

Saldırının ardından Sağlık Bakanı Mehmet Müezzinoğlu da, "yabancı da olsa insan kaybettiğimizi" söyleyiverdi. Bu sözler sizleri belki şaşırttı, kızdırdı. Fakat bu sözler ne ki? Sosyal medya, patlama haberi ajanslara düşünce önce çarşaf çarşaf terörü lanetleyen, saldırıda İsrail vatandaşı turistlerin hedef alındığının anlaşılmasından sonra ise yazdıklarını silip sevinç çığlıkları atanlar ile doldu taştı. AK Parti Eyüp Kadın Kolları Tanıtım ve Medya Birim Başkanı İrem Aktaş ise nefretini bir adım daha öteye taşıyıp İsrailli yaralılar için "beter olsun İsrail vatandaşları, keşke yaralanmayıp hepsi ölseydi" twitini attı. İşin kötüsü sosyal medyada bu paylaşımları gördüğüne aslında kimse şaşırmadı. Kendi milli takımının maçında, teröre kurban gitmiş kendi vatandaşları için yapılan saygı duruşunu ıslık ve tekbir sesleri ile protesto edenlerden zaten başka ne beklenir ki? Sonra vay efendim dünya kamuoyu terör saldırıları sonrası neden bize yeterince destek olmuyor? Sen önce insan ol, sonra başkasından destek bekle. Ayrıca Paris saldırısının ardından üç gün yas ilan eden ve dünya liderlerini teröre karşı ortak yürüyüşe çağıran Fransa'nın bu davetinin benzerinin Türkiye'den gelmesi mümkün mü? Merkel ile Hollande kendi kendilerine mi ilk uçağa atlayıp İstanbul'a gelecekler? Sadece elektronik bilet sahibi taraftarın girebildiği bir maçın güvenliği sağlanamıyorken dünya liderlerinin elde karanfil Taksim'de neden yürümediğini sorgulamak ne kadar gerçekçi acaba?