Üzülmemek elde değil…
İster istemez bazı olaylara, haberlere tepki koyarsınız!
Eee, hepimiz insanız nihayetinde…
Duygularımız var, isteklerimiz var, mecburiyetlerimiz var!
Karnı doyunca gerneşip yatan hayvanlardan olmadığımıza göre…
Bir de eleştiri yeteneği var beynimizin!
Sürüsünün peşinde sabahtan akşamın karanlığına kadar koşuşturan çobanı eleştirir misiniz?
Beş kat skaloşanın(*) üzerinde cambaz gibi seken yapıcı ustasını neyle eleştirebilirsiniz?
“- Heeyy, dikkat et düşeceksin; düşersen kemiklerinin tozunu bulmazlar!” diye seslenirsin adamcağıza…
Yanıtı ne olur size?
Diyelim ki, takmadı ikazlarınızı ve yanıtı da şöyle oldu:
“- Yürrrüü taş arabası…!”
Duyarlı bir yurttaş olarak, bu durumda tepkiniz ne olur?
Gider inşaatın ustabaşını bulur, “iş güvenliğinin” neden uygulanmadığını sorarsınız…
“ -Bana ne kardeşim, mühendisler bilir o işleri…” yanıtını alırsınız…
Siz yine de o zavallı işçiyi düşünürsünüz ve itirazınızı yükseltirsiniz…
“- Düşecek, çok tehlikeli…!”
“- De git gardaş yahu, tohumuna para mı verdin!”
Ve bu vurdumduymazlık karşısında duygusallığınız, öfkeniz tavan yapar!
Aklınıza “çalışma dairesi” gelir hemencecik…
Telefona sarıldınız ve…
Alo, iyi günler muhabbetinden sonra;
“- Bir ihbarda bulunmak istiyorum..” daha sözünüzü bitirmeden…
“ Bir tayka, sorumluya bağlayım sizi…!”
Ve kulağınıza “ katibim” şarkısının nağmeleri gelirken, bir türlü bağlamazlar sizi sorumluya…
Sonra ansızdan güzel nağmeler kesilir ve…
… “ Sorumlu cevap vermedi efendim..”
Yok yahu…
***
Başka kimi eleştirirsiniz?
Bakanları, Belediye Başkanlarını, müsteşarları, müdürleri…
Ya Cumhurbaşkanlarını?
Kızmadan, öfkelenmeden, kırmadan…
Sağa-sola çekmeden, çekiştirmeden…
Kendimizi onların yerine koyarak!
Bir yandan “ halkın içine çıkmazlar, halkın kederlerine, sevinçlerine katılmazlar” eleştirilerini sıralarken….
Öte yandan katıldıkları her etkinliği kendimize göre yorumlayarak eleştirmek…
Doğrusu; nasıl davranacakları, nereye gidip gitmeyecekleri konusunda önlerine set çekmek bizim eleştiri sınırlarımız içinde olmamalı…
Diyelim ki, Cumhurbaşkanımız bir etkinlikte, pirilli oynayan çocuklara katıldı ve o da enek pirilliyi diğerlerini çizgiden sökmek için attı…
Bu esnada nişan alır vaziyette de bir gözünü kapattı…
Gazeteci bu anı yakaladı…
Gör, bak sosyal medyanın halini…
Halbuki; ne kadar insancıl, ne kadar anlamlı bir hareket olurdu, değil mi?
Cumhurbaşkanı Nevruz (*) kutlamalarında halay çekmiş…
Alandaki renkler terör örgütünün renkleriymiş…
Güney Doğudan ölüm haberleri gelirken…
Ölüm ve şehit haberleri gelirken, Türkiye Cumhurbaşkanı Tayyip Bey kızının nişan töreninde eğleniyordu…
Terör saldırılarının bitmesini ve bölgeye barışın gelmesini beklerse, kız evde kalır valla!
(*) Newroz yazılımı yanlıştır. Türkçede “w” harfi yoktur!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.