Adana’da yaşayan Fadime Gökçe, enkaz altında kalan kızı Fikriye Aybüke Körük'ü bir yıldır arıyor. Depremin yıl dönümünde Kahramanmaraş'ta kızının yaşadığı binanın enkazı önüne gelen anne, "Benim kızım yok. Ben kızımı her yerde arıyorum. Kızımın peşindeyim. Fotoğrafı var, kızımın hastaneye girişi var ama kendisi ortada yok. Bu şekilde uğraşıyoruz" dedi.
DHA'nın haberine göre Gökçe'nin kızı Fikriye Aybüke Körük, depreme eşi Barış Körük ile Ebrar Sitesinde yakalandı. Barış Körük'ün cansız bedenine depremden altı gün sonra ulaşıldı.
Eşi Fikriye Aybüke Körük'e ise ulaşılamadı. Anne Fadime Gökçe, 1 yıldır aradığı kızı ile ilgili bir haber alamadı.
Gökçe, “10 gün enkazda kaldım. Apartmanın bodrumuna kadar indiler. Tek tek bakıldı ama benim kızım çıkmadı. Çıkarılan cenazelerin hepsine baktık ama kızım hiçbirinde yoktu" diye konuştu.
Quote Message: 10 günün sonunda Kahramanmaraş polis merkezine gittim ve kayıp başvurusu yapmak istediğimi söyledim. Bana hastanedeki durumların oturması için beklememi söylediler. Ondan sonra kayıp ilanı ve DNA örneği verdim. Beklerken İzmir İl Sağlık Müdürlüğü'nden kızımın sedyede yaralı halde fotoğrafını buldum. Kızımın İzmir Tepecik Hastanesi’nde giriş kaydı var. Biz oraya gittiğimizde kızımın gelip gittiğini söylediler. Yani bir depremzede nereye gidebilir? Nasıl gidebilir? Güvenlik kameralarına bakılmasını istedim. Güvenlik kameralarının net olmadığını öğrendim. Tek yazdıkları 'Geldi, gitti'. Başka hiçbir açıklamaları yok. Benim kızım yok. Ben kızımı her yerde arıyorum. Ben kızımı istiyorum. Kızımın peşindeyim. Fotoğrafı var, kızımın hastaneye girişi var ama kendisi ortada yok. Kızım nerede? Bu şekilde uğraşıyoruz. Kapalı kapıları açmaya çalışıyoruz.10 günün sonunda Kahramanmaraş polis merkezine gittim ve kayıp başvurusu yapmak istediğimi söyledim. Bana hastanedeki durumların oturması için beklememi söylediler. Ondan sonra kayıp ilanı ve DNA örneği verdim. Beklerken İzmir İl Sağlık Müdürlüğü'nden kızımın sedyede yaralı halde fotoğrafını buldum. Kızımın İzmir Tepecik Hastanesi’nde giriş kaydı var. Biz oraya gittiğimizde kızımın gelip gittiğini söylediler. Yani bir depremzede nereye gidebilir? Nasıl gidebilir? Güvenlik kameralarına bakılmasını istedim. Güvenlik kameralarının net olmadığını öğrendim. Tek yazdıkları 'Geldi, gitti'. Başka hiçbir açıklamaları yok. Benim kızım yok. Ben kızımı her yerde arıyorum. Ben kızımı istiyorum. Kızımın peşindeyim. Fotoğrafı var, kızımın hastaneye girişi var ama kendisi ortada yok. Kızım nerede? Bu şekilde uğraşıyoruz. Kapalı kapıları açmaya çalışıyoruz.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.