Benim için, anlatmaktan inanılmaz haz aldığım yıldızlı bir hikaye bu; ‘’Dipkarpaz Köyü Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’’ Ne kelimelerin anlatmaya yettiği, nede söylemlerin yeterince ifade edebildiği, büyük bir proje.
Sadece, 1 tekerlekli sandalye ile başladı bu hikaye. İçinde gizli kahramanların olduğu ‘’CESUR YÜREKLER’’ ve merkezin idamesinde gecesini gündüzüne katan çalışkan ‘’ARILAR’’ işte böyle yürekli insanlarla devam ediyor bu güzel proje.
Dipkarpaz ve Kaleburnu köyünde bulunan, yaşları 4-29 arası değişen, haftanın 3 günü 26 öğrencinin; Dil Terapisti, Fizyoterapi, Özel Eğitim Öğretmeni ve Psikolog eşliğinde, ailelerin hiçbir ücret ödemeden merkezde aldıkları eğitim devam ediyor. Bunun yanında belirli aylarda diş kontrolleri, diyetisyen, aile içi eğitimleri de periyodik şekilde devam etmekte.
Aslında bu proje, devletin yapamadığı ve bana göre çok da umurunda olmadığı, bizim ise hayallerimizi süsleyen,‘’Özel Gereksinimli’’ kardeşlerimize sahip çıkma projesidir.
Proje 3 ortaklı olup, özel bir okuldan hizmet satımı ile ayakta duruyor. Devlet eli işin içinde olmayınca devamlılığı sağlamak ve projeyi sürdürülebilir bir hale getirmek oldukça zor.
Bu giderleri karşılamak için, farklı zaman dilimlerinde dernek adına biletler basılıp satılıyor, etkinlikler düzenleniyor, kurum kuruluşlardan yardımlar toplanıyor ve elde edilen tüm gelir merkeze harcanıyor.
Aslında bu olay, bizim yıllardır birbirimize sahip çıkma ve birlikteliğimiz açısından oldukça önemli.
Başlangıcından sonuna kadar, tamamı ile yürek işi bu projeler.
Projenin ayakta kalması içim mücadele eden, çocuklara sevgi ve şefkatini eksik etmeyen, etkinliklerimize katılıp bizleri yalnız bırakmayan herkese ayrı ayrı teşekkür ederim.
Ben, Sen ‘’BİZ’’ olmadığımız sürece bir adım dahi atamayız.
Önümüzdeki tüm günlerde ‘’BİZ’’ olarak yola devam etmek temennisi ile,
Güneşin Doğduğu Yerden, Herkese Selam Olsun.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.