Dün elinde sandık, bu gün dilinden yandık Sn. Soyer..

Yıl 2004 Bahar olmasına rağmen, hava kurşun gibi ağır. Elye köy meydanında bir çember oluşturulmuş. Ortada sendika temsilcileri ve dönemin ana muhalefet partisi CTP; Dışta ise, polis ve çevik kuvvetten oluşmuş, etten bir duvar. Korku, kaygı ve gerginlik, hat safhada. Ancak, kararlılık daha ağır basıyor. Çünkü söz konusu olan, çocukların geleceği. Zira,  halkın elinden, referandum hakkı alınmış durumda. Halk, iç politikanın beceriksizliğinden, adaletsizlikten ve yaşam şartlarının her geçen gün daha zorlaşıyor olmasından ve adanın bir yarısına hapsedilmiş olmaktan, o denli bıkmış ki;adanın diğer yarısı ile yapılacak olan barışı, tek kurtuluş yolu olarak görüyor. Sağ kesim, barışa ve bu yönde yapılacak olan bir çözüm anlaşmasına karşı çıktığı için de, halk, tek umut olarak,  CTP’yi  görüyor. On binler, hatta yüz binler, CTP’nin  arkasında. Çünkü CTP, sol; hatta tüzüğünde sosyalist olduğu yazan bir parti. Nitekim tam da sosyalist bir parti gibi hareket ediyordu. O karanlık gecede de, Sn. Ferdi Sabit Soyer, elindeki temsili seçim sandığıyla, halkın,gelecek hakkını, arama mücadelesinde önderlik ediyordu. Halk ile birlikte yapılan her mücadele de olduğu  gibi, bu mücadele de başarılı oldu ve halk, referandum hakkını kullandı. Sonuç olarak Rum kemsinin “hayır” demesi sebebiyle bir çözüme, barışa ulaşılamadı ama halk, demokratik haklarının, gasp  edilemeyeceğini, geleceğinin, ipotek altına alınamayacağını, göstermiş oldu. Hiç kuşkusuz,bu  mücadelenin başarıya ulaşmasında, en büyük pay, gerek sivil toplum örgütlerini harekete geçirmesi bakımından, gerekse de halkı bir araya getirmesi bakımından, sol hatta sosyalist düşünce yapısına sahip olan CTP’nindi. Tabi ki, halk da, bu yapılanları karşılıksız bırakmadı ve  CTP’yi iktidar yapmakla ödüllendirdi. CTP’nin hep aynı zihniyetle devam edeceğini ve geleceği aydınlığa taşıyacağını düşündüler. Ama olmadı. CTP’li bazı yöneticilere, iktidar fazla geldi ve hem sol düşünceye hem de partilerinin sosyalist dokusuna ihanet ettiler. Kendilerini iktidara taşıyan ve omuz omuza mücadele ettikleri, sendikalarla, sivil toplum örgütleriyle, halkla, emekle kavga ettiler. “Sosyal Güvenlik Yasası” adı altında, ülke gençliğinin geleceğini yok edecek, gençliği göç yollarına düşürecek, ısmarlama yasayı kabul ettiler. Bu yasanın, ülke koşullarına ve kendi “sosyalist” yapılarına uygun olup olmadığına bakmaksızın onayladılar. Evet, umut edilen olmadı. Keşke olsaydı. Elye’de elindeki temsili seçim sandığı ile, halkının gelecek hakkını arayan(!) Sn. Ferdi Sabit Soyer, mecliste, gelecek haklarını arayan, sendika temsilcilerini,şikayet etmek, ya da şikayet edeni savunmak yerine, haklarını arayan gençlere, bir sosyaliste yakışır şekilde öncülük etseydi. Tıpkı O karanlık gecedeki gibi. Olmadı Sn. Soyer, olmadı. Bu yaptığın, “sosyalist bir kişiye” yakışmadı. Tabi, hala sosyalistsen….