1960’lı yıllarda Türk’ten Türk’e kampanyası adı altında başlatılan bir kampanya vardı. Kıbrıs Türk’ünüm ekonomik gücünü kaybetmemesi için alış verişin Türkler arasında yapılması talimatı verilmişti. Rumlardan bir bağ maydanoz bile almak yasaktı. Her kim alırsa her türlü cezaya çarptırılırdı.
İşte bu seccade meselenin galiba en başlangıç noktası bu yıllar.
BEY yönetimi tarafından tayin edilen tüccarlar oluştu. Bu Tüccarların görevi Rum’dan mal alacak sonra üzerine karını koyup Türk’e satacaktı. Böylelikle Türk Türk’ten alış veriş yapmış olacaktı.
Sonraki yıllarda çeşitli adlar altında Devletçilik oyununa başladık.
Bu kez 1960’lı yıllardaki BEY yönetiminin bir farklı şekli oluştu. Başkan ve tayinli Bakanları. Bu kez onlar hangi bölümden sorumlu ise onların talimatı ile alış veriş başladı.
Sistem değişti Demokrasi dediler Parlamenter demokrasiye geçtiler. Ama Üleşme sistemi değişmedi. Tamamen arttı. Bu kez bırakın insanların alış verişini yönlendirmeyi, insanların hayatları bu efendilerin iki dudağının arasına girdi.
İşte o 1960’lı yıllardan günümüze kadar benim tabirim ile ortada bir seccade düzeni başladı her kim ki bu Seccadelerden birine sahip olur değmeyin keyfine.
Kaç zamandır bu Seccadeye sahip olanların sayısını bulmaya çalışıyorum içinden çıkılacak gibi değil. Sadece Üç kümede toplandığını bulabildim. Zannederim halkımız da bu kümeleri bilmektedir ama işlerine gelmemektedir. Şimdilerde bir de alt kümeler oluşmaya başlamıştır. Hade hayırlısı.
Her gün gazetelere yansıyan zaman zaman benim yayınladığım bu seccade sahiplerine ait Sayıştay dosyaları var. Daha bir teki sonuçlandırılmamış.
Gazetelere yansıyan makam yolsuzlukları var. Adam yargılanmamak için ülkeden kaçmış sonra yıllar geçmiş ve adaya davullu zurnalı karşılama ile geri dönmüş.
Şimdilerde gazete sayaları bunlarla dolu ama herşey kılıfına uydurulmuş maşallah. Malum minareyi çalacak olan kılıfını hazırlarmış.
Hani askerde nöbetçi komutan teftişe çıkar ve askerden tekmil aldıktan sonra durumu sorar asker de ‘’Durum Duru Komutanım’’ der işte bizim halimiz da bu..
Bu düzen bana bir gerçek bir de hikâyeyi hatırlattı.
Hikâye Hoca Nasrettin’den:
Komşusunun bakır kazanını çalan hırsız Hoca Nasrettin’e gider. Bak hoca efendi komşunun bakır kazanı çalındı bir türlü bulunamıyor. Hâlbuki bulması kolay. Hırsız onu parçalayarak satacak ama kazanı kesmeye kalksa gürültüden yakayı ele verecek. Hoca Nasrettin cevaplamış. Hırsız işini bilir ses çıkmasın diye içini kum doldurup kesmiştir. Hırsız cevaplar.’’ İşte şimdi kazan gerçekten çalındı’’
Bir gerçek (Anımsadığım kadarı ile)1961’lı yıllara ait
Olay Surlar içindeki Devlet hastanesinde yaşanmış.
O yıllarda gidilecek hiçbir yer yok. Bir nöbetçi Doktor odası var gece bir nöbetçi kalıyor. Ama diğer Doktorlar da nevalelerini alıp gidecek yer olmadığı için orda toplanıyorlar. Tabi içki de içiliyor dozunda tabi. Bu olayı da bir bilindik abimiz başlatıyor. Gel zaman git zaman bu abimiz Sağlık Bakanı oluyor. Odadaki durum aynen devam ediyor ama o yok. Bir gün bir haber Bakan Bey bütün Doktorları makamına çağırıyor. Hepsi da gidiyor. Meğer birisi Bakana Nöbetçi Doktor odasında içki içildiği için şikâyete gitmiş. Bakan Doktorları karşısına alıp haşlamaya başlamış. Sözü bittikten sonra Doktorlardan biri elini kaldırmış ve Bakana sözünüz bittiyse bir şey söyleyebilir miyim demiş, o da söyle deyince bir adım öne çıkarak ‘’Sayın Bakan sizi dinledik da biz seccadeyi hazır bulduk namazı kılmayacak mıyız demiş.’’
Kıssadan hisse seccade o tarihlerde kurulmuş seccade daha yerinde duruyor. Gelen namaz kılıyor giden namaz kılıp gitmiş…
Kimsesinin da kaldırmaya niyeti yok… İnanmayın. Durum Duru…
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.