Gemiyi en son terk edenler

Pazar yerlerinde "batan geminin malları bunlar" ifadeleri kullanılır, bir cazgır edasında pazarlamacı, ürünün ucuzluğuna dikkat çeker. Öte yandan ürün kısıtlı sayıdadır ve herkese yetmeyecektir. Hal böyle olunca aslında alabilenler ürünleri alır. Batan geminin malı, geminin neden battığı kimsenin umurunda bile olmaz. Alıcı ne kadar ucuza kapattığını düşünür yalnızca. "batan geminin malları bunlar" tabiri yine ülkemle beraber anılmaya devam ediyor. Batan batırılan veya batırılmaya çalışılan kurumların başında Kıbrıs Türk Elektrik Kurumu (KIB-TEK) geliyor. Öte yandan Telefon Dairesi'de batma noktasına geldi. Aslında batan gemiden ziyade, batan uçak şirketimiz bile var. Her ne kadar görünüşte yalnızca kurumun eski çalışanları etkilense de bu batma olayından birileri çoktan cebini doldurmayı başardı. Kıbrıs Türk Hava Yolları ise çoktan battı veya batırıldı. Batmak ve batırılmak çelişkisi yaşanıyor. Geçtiğimiz günlerde KTHY’nin eski Genel Müdürlerinden bir isimle Sabahattin Beyaz ile KTHY’yi konuştum. Aslında “danışsalar, sorsalar, biz bu şirketi kurtarabilirdik” dedi Beyaz. Bunları söylerken de şirkete çok emek verdiğine, şirketin batmasına çok üzüldüğüne vurgu yaptı. Endüstri, Ticaret ve İşletmecilik Teşebbüsü (ETİ) toptan ticaret yapıyordu; Kıbrıs Türk Sanayi Holding İşletmeleri plastik, dokuma, un gibi mamuller üretiyordu; Kıbrıs Türk Turizm İşletmeleri (KTT) Mare Monte, Salamis Bay, Mimoza gibi turistik tesisleri çalıştırıyordu; Kıbrıs Türk Meyve, Sebze İşletmecilik Şirketi (CYPRUVEX) meyve sebze ihracatı yapıyordu; Kıbrıs Türk Hava Yolları Ltd. Şirketi (KTHY) ise hava ulaşımı ve yer hizmetlerini yapıyordu. Ancak Kıbrıslı Türkler bu yapılarda tek ortak, tek söz sahibi değildi, Türkiye’nin çeşitli kurumları da hisse sahibiydiler, yönetimlerde çoğunluktaydılar. KTHY’de ise hisse devri sağlandı ama günün sonunda THY’siz KTHY’nin de uçuşuna olanak sağlanmadı, battı. Sanayi Holding ve Kıbrıs Türk Turizm İşletmeleri zaten çoktan tasfiye edildi, özele devredilmesine rağmen CYPRUVEX ise can çekişiyor. Oteller ve diğer işletmeler ise nerede bilen yok, çünkü çoktan unuttuk. Kuraldır, gemi su aldı mı yolcuların gemiyi terk etmesi gerekir. Filikalar hazırlanır ve kaçış başlar. Şimdi sorguluyorum, kaptan mıyım bu gemide? Yoksa yolcu mu? Müretddebat olduğumu kabul etmiyorum. Gemiyi en son kaptanlar ter keder derler. Benim şimdilik terk etmeye niyetim yok. Ama gördüğüm kadarı ile mecliste olduğunu tahmin ettiğim kaptanların kişisel olarak batmak gibi bir derdi de yok.