Neredeyse bir aydır her yer pembe.
Toplum, kadınıyla, erkeğiyle, çocuğuyla çok güzel bir iş çıkardı.
Meme Kanseri konusunda farkındalık yarattı.
Emeği geçen herkesi canı gönülden kutluyorum.
Ancak biraz eksik kalmadı mı?
Tamam kadınlar bu konuda belki artık daha hassas davranacak.
Hatta bir çok kişi erken tanı sebebiyle hastalığı başındayken yenecek.
Ancak farkında olmakla iş bitiyor mu?
Farkına vardırmanın dışında görevlerimiz ve sorumluluklarımız yok mu?
Mesela Kanser hastalarının kullandığı ilaçlar sık sık aksıyor.
Ya da ülkenin 4 bir yanı kansorejen madde dolu.
Kanserin tedavisi hem maddi hem de manevi büyük bir yük getiren süreç.
Bunlar ne olacak?
Mesela ülkedeki Devlet laboratuvarının zirai ilaçlar ya da sularda yaptıkları tahliller ne kadar hassas.
Ya da düzenli analiz yapılıyor mu?
Pembe tişörtlerimizi giyip, farkındalık yarattıktan sonra eve gidip çocuklarımıza zehir mi yedirdik acaba?
Keşke o tişörtlerle kimyasallarla yok edilen 5 parmak dağları önünde ya da ülkenin 4 bir tarafına kurulan baz istasyonlarının önünde eylem yapsaydık.
Bakın işte bunlar bizi kanser ediyor. O yüzden önce bunların farkına varırsak kanseri erken ya da geç fark etmek zorunda kalmayız deseydik.
Biz toplum olarak farkına vardık.
Zaten ülkede bir çok şeyin farkındayız.
Ancak asıl önlem alması ya da çözüm bulması gerekenler farkında mı?
Sakın yanlış anlaşılmasın elbette ki amacım yapılan etkinliği küçümsemek ya da gölge düşürmek değil.
Tam aksine daha da güçlendirmek.
Farkına varmamız istenilen olayı ortadan kaldıracak önlemler alınmasına vesile olmak.
O yüzden bu konuda emek koyanlara bir kez daha teşekkür ederim.
Ancak yapılanlar yeterli olmadığı gibi abartıldı da.
Sakın bunun ne zararı olabilir ki demeyin.
Ne yazık ki abartılan, şova dönüşen her şey gibi bu durum da normalleşiyor.
Herkes farkına vardı ama öte taraftan da normal kabul edip geçti.
Adeta bir etkinlik zincirine dönüşüp yarış haline getirildi.
Aman biz geri kalmayalım mantığı ile Pembeler giyilip, “Biz de farkındayız” dendi adeta verilen bir ödev yerine getirilip bitti.
Tıpkı trafik haftası etkinlikleri ya da spor günleri gibi.
Üstünde durulması gereken, hatta ve hatta mücadele verilmesi gereken bir olay önemsizleştirildi.
Oysa büyük bir kitle vardı ve çok daha etkin olabilirdi.
Hala daha şans var.
Bu duyarlılık çok daha etkin bir biçimde çok daha sonuca götürecek şekilde kullanılabilir.
Yapılan etkinlikler yürekte hissedilen duygularla sonuç odaklı olabilir.
İlk adım başarıyla tamamlandı.
Şimdi sıra çözüme giden yolda.
Kansere sebep olan nedenlerde farkındalık yaratmada.
Önlemler alınması için mecliste farkındalık yaratmakta.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.