İnsanlar bazen yorulur...

Buna rağmen güçlü insanlar asla pes etmez...

Gelin ilk önce güçlü kelimesinin tanımını yapalım; güçlü olmak maddi anlamda zengin olmak demek değildir, ilk önce bu konuda hem fikir olalım...

Güçlü olmak başına gelen her olayda ayakta kalabilmektir, hem de tek başına...

Başına gelen herşey için sabır ve tevekkül gösterip, Yaradan’dan gelen herşeyin yine ondan gelecek derman ile şifalanacağını bilip beklemektir...

Güçlüdür; çünkü kendi zaaflarını, kırıldığı noktaları iyi bilir,

Korkusuz ve cesurdur; çünkü gerçekleri varsayımlardan, hayal ürünü dedikodulardan ayırt edebilecek sağduyuya sahiptir,

Zekidir; çünkü hatalarını kötü bir şey olarak değil, bir hayat tecrübesi olacak şekilde görüp ders olarak kabullenmiştir,

Sevgi ve merhamet doludur, çünkü nefreti hissetmiş ve yaşamıştır,

Güzeldir, çünkü arızalarını bilip onlarla barışmış olup sırasında bunlar ile dalga geçebilendir,

Ve hem yüreğinin hem de gözlerinin içinden gülebilendir, çünkü çok fazla acı yaşamıştır.

Her konuda dersini tek başına almış bir insandan zaten korkak olmasını bekleyemezsiniz...

Ve bazen bu insanlar da yorulur...Kendini ifade etmekten, “beni yanlış anladın, aslında bunu ifade etmek istemiştim” şeklinde savunmak inanın bir süre sonra külfet gelir...

Bazen söyleyecek çok şeyimiz olur, mecalimiz olmaz.

Bu sene kendim için aldığım kararlardan birisi de samimiyeti, sevgisi, içtenliği ile beni ben olduğum için sevenlerimle daha fazla birlikte olmaktır...Bu hatırı sayılır az sayıdaki dostlarım her zaman başımın tacıdır...

Beni yoran, söylediklerinin arkasında duramayan, kalbi fesatlık ile dolu insanların, olduğundan farklı görünen insanların, samimiyetsizlik ile çaldıkları dost, arkadaş ve yoldaş kapımı daha fazla meşgul etmeden sevgi ile uğurlandıklarını hissetmelerini isterim.

Yakınıma ve hayatıma yüreği ve ağzı bir olan insanlar gelsin... Egosu tavan yapmış, kalbi ve dili ayrı ayrı çalan insanları sevgi ile uğurlamak böylece farz oldu.

Kimse kimseden üstün değildir, girdiğiniz ortama huzur ve neşe ile giriniz, ölümün gerçeklerden biri olduğu bu dünyada bizler ne sorgu melekleriyiz ne de başka birşey...

Bu haftaki yazımı güzel bir cümle ile bitirmek istiyorum;

“İsraf etmeyin; yaşamı, zamanı, sevgiyi, saygıyı ve en çok da iyi niyeti...”