Hemen hemen hiç kimse yok sokaklarda.
Halk kendi önlemlerini alıp kendi bilinciyle kapandı eve.
Ama yeterli miydi?
Değildi.
Çünkü isteği ve yeterli bilinci olduğu halde evde kalamayanlar, işe gitmek zorunda olanlar vardı.
Yani imkansız ve çaresizler.
Sokağa çıkmazsa, işe gitmezse evine ekmek götüremeyecek olanlar.
Oysa hem bu kişileri korumak hem de virüsün salgın haline gelmemesi ve toplum sağlığını korumak adına hükümet önlem almalıydı.
Bu kişilerin evde kaldıkları sürede de ödenmesi ve evine ekmek gitmesini sağlayacak yasal ve ekonomik önlemleri alarak sokağa çıkma yasağı ilan etmeliydi.
Çünkü kamu çalışanları ekmeklerini ve gelirlerini bu kişilerle paylaşmaya hazırdı.
Kaldı ki bu salgının yayılması sonucunda oluşacak harcamalar ya da ekonomik kayıplar bu kişilere ödenecek olan paradan daha mı az olacak.
Böyle bir zihniyetle mi korunacak ekonomi?
Zaten sokağa çıkma yasağı sadece mecburiyetten sokağa çıkanlar için değil aynı zamanda imkanları olduğu halde bilinçten yoksun olduğu için evde kalmak yerine “bana bir şey olmaz” mantığıyla evde kalmak yerine sokağı tercih eden azınlık bir kesimi evde tutmak için de gerekliydi.
Çünkü bazen sorumsuz bir öz güven de felakete sebep olabiliyor.
Elbette ki amacım suçlu aramak değil amaörneğin ev karantinasında olması gereken “eğitimli” birisi kendisine güvenip sokakta gezmesinin sonucunda kolluk kuvvetleri zoruyla hastaneye götürüldü ve sonucunda hem kendisinin hem de eşinin test sonuçları pozitif çıktı.
Peki gezdiği süreçte görüştüğü kişiler?
Gittiği mekanlar?
Ya da bu bilinen vaka, ya daha önceden adaya gelip ev karantinası şartıyla eve gönderilip, bu şarta uymayan kişiler?
Yani ya bilinmeyenler?
Kaç kişi ve ne kadar bu virüsü yaydı biliyor muyuz?
Bilmiyoruz.
Tabi ki tüm ümidim ve dileğim hiç kimsenin adaya bu virüsü yaymamış ve hiç kimsenin bu virüsü kapmamış olması.
Ancak dilekle ve umutla olacak bir iş mi bu?
Neyimize güveniyoruz da sokağa çıkma yasağı ilan etmiyoruz anlamıyorum. Dilemiyorum ancak bir anda bu virüsün yayılması ya da vakaların artması durumunda tedavi için yeterli yoğun bakım ünitemiz var mı?
Yok.
Daha yeterli testi yapacak imkanımız yokken istenmeyen böyle bir durum yaşanırsa tedavi için yeterli ilacımız var mı?
Yok.
Yeterli solunum makinamız var mı yok?
Ekonomik önlem diyerek sağlık çalışanı almadık ve bir çok donanımlı sağlık çalışanımızı adadan kaçırdık ya da adaya dönmemelerini sağladık.
Şu an Allah korusun bir kriz anında yeterli sağlık elemanımız var mı?
Yok.
Yeterli sağlık ekipmanımız yok.
Yatıracak yerimiz bile yok.
Kaldı ki üzülerek gördük ki Hükümet otelleri bile kamusal alan ilan edip kullanamıyor.
Öyleyse neyimize güvenip sokağa çıkma yasağı ilan etmiyoruz???
Madem olası bir salgın sonucunda baş etme şansımız ve imkanımız yok, öyleyse önlemek için neden direniyoruz?
Madem virüsle baş etme şansımız yok öyleyse yayılmasını önlemek için neyi bekliyoruz???
“Lütfen” demekle bu işin önlenemeyeceği belli oldu.
O zaman derhal sokağa çıkma yasağı kararı alınmalı.
Bu bir oyun da değil şaka da!!!!!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.