Asgari Ücret belirlenirken “Hayat Pahalılığı oranı dikkate alınır” ilkesinin görmezden gelinmesi siyaset için bir utanç olmalıdır.
Yıllık enflasyonun yüzde 110.42’ye, gıda enflasyonunun %126’ya ulaştığı adamızın kuzeyinde hayatı ucuzlatacak politikalar hükümet gündem alamadığı gibi, temel gıda maddeleri ve temel hizmetlerdeki %200’lere varan fiyatları da kontrol etmekten kaçınmaktadır. Temel ihtiyaçlarını gidermek ve insanca bir hayatın gereklilikleri yerine getirmek her vatandaşın hakkıdır. Bir maaş artışı olmayan ve sadece önceden oluşan ekonomik kayıpları kısa süreliğine giderebilecek bir araç olan hayat pahalılığı oranının asgari ücretliler dahil, her çalışana iki ayda bir yansıtılması gerekmektedir.
AKP’nin yanlış ekonomi politikaları ve Türk Lirası’nın döviz karşısındaki kırılgan yapısı nedeniyle “ücret ve enflasyon” sarmalına girdiğimiz bu dönemde dar gelirli, düşük maaşlı, göç yasasına tabi ve dezavantajlı gruplardaki vatandaşlara Hayat Pahalılığı oranının üstünde artış yapılması ve küçük esnafın ise desteklenmesi elzemdir. Asgari ücretli çalışana yapılan artışın enflasyon rakamlarının altında yansıtılması, asgari ücretliden %15.55, 1200 TL civarı bir miktar çalınması ve Asgari Ücret belirlenirken “Hayat Pahalılığı oranı dikkate alınır” ilkesinin görmezden gelinmesi siyaset için bir utanç olmalıdır. Yeni asgari ücrete göre bir vergi düzenlemesi yapılmaması ve yeni göreve başlayan göç yasasına tabi eğitim/kamu emekçilerinin 900 TL civarı fazla gelir vergisi ödemeye mahkum edilmesi de utanç vericidir.
Bu anlamda açlık sınırı altında kalan 8 bin 500 TL’lik asgari ücretle ilgili Çalışma Bakanlığı‘na bağlı Asgari Ücret Tespit Komisyonu‘na resmi itirazda bulunacağımızı kamuoyu ile paylaşır, hükümeti bu utançtan geri adım atmaya çağırırız.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.