Ne güzel söylemiş sanatçı; “ne yaparsan yap, aşk ile yap”. Bir diğer şair ise “Aşkla yaptığın hiçbir şey zarar vermez insana” demiş. Tam da bunlara uygun bir törendeydim dün. Gece yarısı internetten bir davet aldım. Sevgili dostum Tanur müsaitsem ve arzu edersem saat 12:30’daki (dün) nikah törenine katılabileceğimi ve beni de nikahında görmekten memnun olacağını belirtti mesajında.
Bayram öncesi telaşı, haftanın bitmesi ve önceden planlanan tüm randevularımı iptal ettirip o nikah törenine katıldım.
Bu noktaya kadar normal olmayan bir şey yok belki yazdıklarımda. Ancak bir çok kişiye göre normal olmayan, ancak aslında bundan sonrası için normal kabul etmemiz gereken bir nikah töreniydi katıldığım tören.
Kıbrıslı Rum damat ile Kıbrıslı Türk gelinin Güney Lefkoşa’da, bir Kıbrıslı Rum tarafından kıyılan nikah törenindeydim.
Nikah memuru, hem damada, hem de geline İngilizce olarak hitap etti ve nikahı kıydı. Çok fazla davetlinin olmadığı bu törenin resmi şahitlerinin biri Kıbrıslı Türk bir diğeri ise Kıbrıslı Rum idi...
Toplumun değer yargılarında belki çoğunlun kolay kolay kabul edemeyeceği bir evlilikti bu. İşin içine dil farklılığı ve özellikle din olgusu girince kafalardaki tabular daha da büyük aslında.
İşin en can alıcı noktası, Hıristiyan birisi ile Müslüman birisinin evlenmesine çok hoş bakılmaz bizim kültürümüzde. Hele kız vermek adeta gol yemek gibidir.
Benzer algı yüzyıllardır bir arada yaşayan iki toplumda da var.
Dünkü nikah bana bir kez daha umut verdi.
Konuşmasak da damadın bizim Kıbrıslı Türk gelinden Hıristiyan ol diye bir talebi yok. Sanırım olmayacakta. Ötesinde damadın Müslüman olması yönünde gelinin isteği, talebi, arzusu olmadığını da çok iyi biliyorum.
Kimse kimseyi asimile etme, dönüştürme gibi bir talepte bulunmuyor. Hal böyle hayatınızı birlikte geçirmek istediğiniz, çocuklarınızın annesi veya babası olabileceğini düşündüğünüz insanla yaşamınızı birleştirmenizden daha doğal bir şey olabilir mi?
Elbette Tanur’un dün bana belirttiği gibi “bu bir ilk değil, ancak son da olmayacak”. Bundan sonra sanırım daha yoğun şekilde benzer evlilikleri gizli saklı değil daha net şekilde görebileceğiz.
Biz güven yaratıcı önlemlerin ne kadar gerekli olduğuna sürekli vurgu yaparken, şiddet, bıçaklama, darp etme haberleri yerine aşkın, barışın, sporun, paylaşımın, şirket birleşmelerinin, iki toplumlu başarıların haberlerini yapmaktan hem keyif hem de gurur duyacağız.
Umarım Tanur ve Michalis’e ülkemizden siyasilerden veya liderlerden “off the record” bile olsa bir tebrik gider. Umarız bu genç çiftin toplumsal baskıların aşılmasında yapıcı destekleri çoğalır.
Zaten zor olan evlilik müessesini bu iki dostum umarım toplum baskılarına boyun eğmeden hak ettikleri şekilde özgürce ve aşk ile yaşamayı başarır.
Ben o nikahta olmaktan büyük keyif aldım.
Umarım bu aşkın bebeği, Kıbrıs’ta çözümün bebeği ve federal Kıbrıs’ın vatandaşı olarak doğabilir.
İyi hafta sonları.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.