O halde zaman kaybettirmeyin bize

Malum su mevzusu hükümet ortaklarını gerdi. UBP CTP’ye güya resti çekti. Ya imzala dedi, ya hükümetten çekilirim. CTP’de güya bu resti görüp cevap verdi. Koltuk sevdamız yok diyerek. Yani istifaya hazırız mesajıydı bu. Ama öyle bir niyet var mıydı? Hiç zannetmiyorum. Zaten “GÜYA” kelimesini araya katmamın sebebi bu. Ne CTP’de, ne de UBP’de iktidar koltuklarını bırakma niyeti yok. Ama böyle bir olasılık numaradan da olsa ortaya çıktı ya. DP fırsatı kaçırır mı? Hemen atladı Serdar Denktaş. Kapımız açık dedi. Gelin bu işi bitirelim. Malum DP gücünü iktidarlardan alan bir siyasi parti. Buralardan besleniyor. Ne kadar iktidar, o kadar güç demek DP için. Şu sıralar da zaten durumu vahim. Sıkıntılı günler geçiriyor. Kamuoyu önünde şaibelerle tartışılıyor. Bir hayat öpücüğü alır mı UBP’den bilinmez. Ama UBP’ DP’yi diriltir mı? O da bilinmez. Hoş UBP’nin DP’yi diriltme mecali kaldı mı? O da başka bir bilinmez. Ama DP ısrarlı. İlla ki hükümet ortaklığı yapacak. DP Genel Sekreteri Hasan Taçoy UBP’ye çağrı yaparak gelin birleşelim diyor. En büyük hayalinin bu olduğunu da söylüyor. UBP buna sıcak bakar mı? Bilinmez. Lakin UBP’nin DP ile hükümet kurması intihardır. Bunu çok net olarak söyleyebilirim. Zira ortada şu veyahut bu sebeblerle siyasi anlamda uzatmaları oynayan bir DP var. UBP bu DP’yi elinden tutup, ayağa kaldırır mı? Son enerjisini buna heba eder mi? Bana göre etmez. Hele bu saatten sonra hiç etmez. UBP’nin gücü ancak da kendine yeter. Peki ne olacak? CTP-UBP koalisyonu verimli olamıyor. Hükümette uyumlu olduklarını söyledikleri halde bunu ülke yönetimine yansıtamıyorlar. Ortada bir başarısızlık var. Dolayısı ile önümüze somut göstergeleri koyarsak, görüyoruz ki CTP-UBP hükümeti son derece başarısız bir dönem geçiriyor. Ha şimdi diyeceksiniz ki UBP’nin DP ile hükümet kurması risk. CTP-UBP hükümeti başarısız. Ama öyle böyle yürütüyorlar. E eeee? E’si siyaset kilitlenecek. Hoş zaten verimsiz. Parlamento meşruiyetini iyiden iyiye kaybetti. Çözüm ne peki? Halka dönmek. Makul bir sürede erken seçime gitmek. Halktan bir kez daha iradesini talep etmek. Aksi zaten yürümüyor. Meclis çoktan işlevini yitirdi. Bu koşullarda hükümetin çok uzun süreli devam etmesinin de bir mantığı kalmadı, iktidar gücünden ve koltuk sevdasından başka. Zira icraat kısmında birşey yok. Sıfır sıfır elde var sıfır konumunda hep. Ha madem Sayın Talat’da söylüyor. Koltuk sevdamız yok diyor. Ki buna inanmak istiyorum, o zaman halka dönmenin bir mahsuru yoktur CTP için de. UBP’ye gelince. Resti çekiyor madem, halka gitmekte de bir sakınca görmemeli. Hatta önde yürümeli. UBP bunu yapar mı? Yapmaz. Yapamaz.. DP’ye bakıyorum. DP mevcut konumunu muhafaza etmenin derdinde. Ne kadar idare edebilirsem kardır hesabını yapıyor. Yani erken seçim işine gelmez. TDP’ye gelince.. TDP için erken seçimin sıkıntı yaratacağını zannetmiyorum. O zaman demokrasilerde çareler tükenmez kısmına geçip, meşruiyetini kazanmış yeni bir meclisle yola devam etmenin en doğru seçenek olduğunu düşünüyorum. Aksi kaoslar devam edecek. Bugün su konusu, yarın ekonomik program, o bir gün vatandaşlıklar, ve birçok giderilmesi elzem olan yapısal sorunlar derken kıbrıs sorununa hiç girmiyorum bu arada. Üzerimize yıkılıp kalacak. Böyle uzayıp gidecek. Ve bu durum hepimiz için de zaman kayıbı olacak.