ÖĞRETMENLİKTE VE EDEBİYATTA CESUR  BİR YÜREK: NERİMAN CAHİT

Edebiyatçı, kadın hakları savunucusu, gazeteci ve öğretmen kimliğiyle tanınan Neriman Cahit 1937'de Girne'nin Pınarbaşı köyünde doğdu. Kıbrıs Öğretmen Koleji'ni bitirdikten sonra başladığı ilkokul öğretmenliğini emekli olana dek sürdürürken bir yandan da gazetelerde şiirleri, makaleleri, araştırma-inceleme yazıları, röportajları yayımlandı. Kadın haklarını savunanların öncülerindendir. Gazetecilik uğraşıyla şiir macerasını günümüzde de sürdürmektedir. Yıllarca, bir öğretmen olarak insan yetiştiren Cahit, üretkenliğiyle bilinen bir kişiliktir. Öyle ki şiirden denemeye kadar edebiyatın birçok alanıyla ilgilendi, kadın hakları için mücadele verdi ve hep yazdı... Bıkmadan usanmadan hep yazdı. Gazete yazıları yanında çok sayıda yayınlanmış kitabı vardır. Köy okulundan şehir ilkokuluna geçtiği 8 yaşından itibaren hayatı bir mücadele içinde geçen Neriman Cahit asla yılmadı ve cesurca mücadele etti. Onun her zaman bir sözü vardır ve der ki “Kıbrıs Türk halkının umutsuz olma lüksü yoktur. Güzel günler yakındır”… Kıbrıs Türk edebiyatının öncü isimlerindendir. Neriman Cahit aile baskısı nedeniyle yazılarını hep erkek rumuzuyla (HASAN H. ESEN) yazardı. Dahası açılan davalarda erkek bekleyen yargıçlar da karşılarında bir bayan görünce şaşırırlardı. Babası, kızı Neriman’ın daha iyi bir eğitim alması için Lefkoşa’ya taşınmıştı. Hatta o dönemde kendilerine “Cahit kızını Lefkoşa’da okutacak da vezir etsin” demişlerdi. Bunu duyan Neriman Cahit; eğitimine deyim yerindeyse dört elle sarılır ve babasını utandırmamak adına çok çalışır. Cesur ve başı dik yürüyüşünü her zaman sürdürür. Kendisinden “Yaşa Kraliçem” marşını okuması istendiğinde bunu reddeder ve Öğretmen Koleji okul idaresinden uzaklaştırma cezası alır. Hayatı sıkıntılarla, sorunlarla da geçse yılmadan mücadele etti ve hem kendini hem de ülkemizdeki pek çok genç cesur yürek yetiştirdi. Yazdıkları ve yaptıkları ölümsüz eserler olarak her zaman bizlere yol gösterecek. O, edebiyatımızda ve ülkemizde cesur bir yürek olarak her zaman yerini koruyacaktır. Sağlıklı uzun ömürler dilerim. Eserleri: Şiir:  Sıkıntıya Vurulan Düğüm (1988), Ayseferi  ( 1995), Anasu (2000) Araştırma:  Çocuklarımız ve Cinsellik, Eski Lefkoşa Kahveleri ve Kahve Kültürü (2001) K.T.Ö.S. Mücadele Tarihi ( 1987) Gezi yazıları:  Yoluna Buyruk (1998) Biyografileri: Ziya Rızkı (1996) Ölümüne Bir Yolculuktu Kadın konusundaki yazıları: Konu:Kadın (1990) Güldamlası (2002) Aldığı ödüller: Yıllardır sürdürdüğü başarılı çalışmaları, Neriman Cahit’e ulusal ve uluslararası 15 ödül kazandırmış. Türkiye’den, ‘Nokta Doruktakiler-1992’, ‘Hümanist Enternasyonal’ ve Cambridge Uluslararası Biyografi Merkezi’nin ‘Ömür Boyu Başarı Ödülü’ne layık bulunan Neriman Cahit, usta kalemiyle daha pek çok ödül kazanmaya aday. Şiirlerinden Örnekler: TANRILAR DA GİDER SÜRGÜNE (Ayseferi, 1995, s. 51) Bin yıllık hüzündür yüreğimde durmadan çoğalan geriye dönüp bakmalardan yanılsamalardan... Bırakıp gidebilirim yüreğimi acele atların terkisine binişim bundan... Güneş, gitti... gidecek... Yüreğimde, kuşatılmış yanıma hep sızım sızım... kurtulup gelebilirsem birgün en güzel kuşlarınla karşıla beni Sonsuzluğunu yaşadım hep yokluğunun karanlık dehlizlerde vurgun yedi ayrılık yüklü gemilerim ki ayrılık, her mevsimde açan yediveren bir güldü adını koymaya hep geç kaldığım... Önce yüreğim soyundu aklığından  mor telaşından beklemenin... En koyu karanlıklarını temizledi zaman yokluğunun... Geleceksen gel inceldi hasretim... Bir yanık lekesi yüreğimde dirençli yalnızlığım... Bir sanadır yüzümü dönüşüm böyle kendimi seyrelmiş sabahlara bırakışım..Bir sanadır bu sonsuz insan sabrım... Kim beklemenin yüklemidir bu hep öznesiz...  AKDENİZ BİR DELİ UMUT BÎR DELİ SEVDA (Ay Seferi, s. 197) Sen geldin, Akdeniz de geldi kuruldu bir yanıma bir gül kendine büyüdü ne güzel vurdunuz sevda burcuma... Sen geldin bütün sularım Akdeniz yürüdüm bir sevdanın başkentine sen ve Akdeniz ne güzel yakıştınız sevdama... Bin hiç bu kadar kadın olmadım...   Yitik     Kimlik Ve, kadın olduğum içindir çektiğim bunca acı çocuklarım, kocam ve babam adına utanıyorum..   Doğada, erkeğimle bir dişi tay kadar özgürdüm..   Ne ki, araya, mal girdi, mülk girdi para girdi ben de metalaştım, her şeyimi yitirdim..   O gün, bugündür hep, yitik kimlikle yaşıyorum…   Konu : Kadın., S.,5.  KAYNAKÇA Atun, Suna. Kıbrıs Türk Edebiyatı. SAMTAY VAKFI Yayınları:36. Lefkoşa, 2009. Kıbrıs Türk Edebiyatı.KKTC Eğitim Bakanlığı Yayınları. Kasım, 1989. Serdar, Gülgün. Şairlerimiz Şiirlerimiz. Lefkoşa, 2000. Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi. Cilt 9. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1997. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/11552,fikretdemiragpdf.pdf?0 http://www.goodreads.com/author/show/5348959.Neriman_Cahit http://www.havadiskibris.com/Haberler/roportaj/kibris-turk-edebiyatinin-annesi/45672