Portekiz’den ayrılırken madalyalarını bir çantaya yerleştirdiğini, Lizbon’a indiklerinde bir otobüse bindiklerini ve otobüsten inerken de içerisinde madalyalarının bulunduğu çantayı otobüste unuttuğunu dile getiren Öztürk, bu olay sonrasında çok üzüldüğünü ifade etti.
Genç sporcu, madalyaları tekrardan boynuna takabildiği için heyecanlı ve mutlu olduğunu aktardı.
“Emeğimin karşılığını boynumda göremediğim için çok üzülüyordum. Lizbon’dan dönerken madalyalara ulaşmaya çok çalıştık ama bulamadık. Madalyasız şekilde Türkiye’ye gelmek zorunda kalmıştık. Bizden sonra dönen diğer kafileye de durumu anlatmıştık. İzmirli kafiledeki bir hocamız sağ olsun otobüsü bulup, çantamı teslim almış. Çantamı İzmir’e getirdikten sonra kargoyla Kahramanmaraş’a yolladılar. Babam da sağ olsun gitti aldı. Eve geldiğimde madalyamı gördüğümde çok mutlu oldum. Şu an tekrar oradaki gibi heyecanı yaşayabiliyorum çünkü gerçekten emek verdim, emeğimin karşılığını boynumda görmek beni çok mutlu etti.”
Öztürk, 5 gün boyunca uzak kaldığı madalyasına birkaç saat önce kavuştuğunu dile getirdi.
“150 civarında madalyam var. Hepsinde ayrı emek var. Madalyayı kaybettiğimde çok korkmuştum. Şu an yanımda değil, onu göremiyorum, boynuma takamıyorum diye üzülüyordum. Herkes çok üzülmüş arıyor soruyorlardı. Tekrar kavuşmamızı sağlayan hocalarıma teşekkür ederim.”
Madalyalarda sadece kendisinin değil ailesinin ve Türk halkının da emeği olduğunu anlatan Öztürk, mutlu haberi aldığı için kendisi gibi herkesin mutlu olduğunu belirterek, “Madalyalarım tekrardan gelince sevincim ikiye katlandı.” ifadelerini kullandı.
Madalyası boynunda ilk ziyaret
Milli sporcunun madalyalarıyla ziyaret ettiği Gençlik ve Spor İl Müdürü Cemil Boz ise Sevilay’ın yalnız Kahramanmaraş’ın değil tüm Türkiye’nin gururu olduğunu söyledi.
Genç sporcunun çok güzel mücadele verdiğini dile getiren Boz, yarışlar başlamadan önce aileyle görüştüğünü ve herkesin en az Sevilay kadar heyecanlı olduğunu aktardı.
“Ülke olarak hepimiz ona inanıyorduk. Güzel bir neticeyle ülkemize döndü. Tabii biraz hüzünlü döndü. Buraya geldiğinde ‘Müdürüm madalyalarım yok. Orada unuttuk’ dedi. ‘O senin alın terin o geri gelecektir’ diyerek üzülmesini engellemeye çalıştık ve öyle de oldu. Bir sporcu için bu madalyaların değeri paha biçilmez. Belki ekonomik bir değeri yoktur ama manevi olarak kimse değer biçemez. Sevilay da bunun farkında olduğu için o madalyayı boynunda istiyordu. Çok mutlu oldu biz de mutlu olduk.” diye konuştu.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.