En büyük şanssızlığı, korona ve tahminlerin çok üzerinde uzayan pandemi süreci oldu. Kafasındakileri hayata geçirmekten çok, günü kurtarmaya çalıştı. Kadrosunu kuramadı, istediklerini yapamadı. Ankara’da duruma hâkim olamayınca kendisini yurt gezilerine verdi, öğretmen ve öğrencilerin gönlünü kazandı ama arkası gelmedi…
Yıllar boyu eğitimci bir Bakan gelirse her şey çok daha farklı olur beklentisi vardı, bu yüzden üzerindeki yük ağır, baskı olağanın çok üzerindeydi. Bu da hareket alanını daralttı. Söylemlerinin havada kalmasına neden oldu.
Ve en önemlisi de yalnız adamdı…
Kimilerine göre naif kişiliği ile hoş bir seda bıraktı kimilerine göre ise derin bir hayal kırıklığı yarattı.
Ziya Hoca’nın gelişinde sevinen çoktu ama gittiğine üzülen sayısı geldiğinde sevinenler kadar olmadı!..