Kolay mı? Değil elbet. Hep birlikte biraz empati yapalım, ve bu insanların yaşadıklarını anlamaya çalışalım. Kendimizi bir an bu insanların yerine koyalım. Düşünün ki bakmakla yükümlü olduğunuz bir aileniz var. Ki hepimiz aynı durumdayız. 3 ayı aşkın bir süredir çalıştığınız iş yerinden maaş alamıyorsunuz. Eylem yapıyorsunuz, sesinizi duyurmaya çalışıyorsunuz ama nafile. Otorite kulağının üzerine yatmış. Duymuyor. Zamana oynuyor. Siz ise çaresizsiniz, eve ekmek götüremiyorsunuz. Çocuklarınız her eve gidişinizde elinize bakar. Ödeyemediğiniz faturalar ay, ay birikir. Su, elektrik, telefon, ev giderleri vs. Aile, eş dost yardımları ile bir günü daha atlatırsınız. Kimse kılını bile kıpırdatmaz Şöyle bir düşünürsünüz.. Tencere kaynamayan ev sizin. Eve ekmek götüremeyen siz. Çocuklarınıza harçlık veremeyen siz. Faturalarınızı ödeyemeyen siz. Ama gel gelelim davulun sesi çok uzaktan gelince laf lafazanlık yapan da çok oluyor. Neymiş efendim TC elçiliğine başvurmamaları gerekiyormuş. Elçilik onlara çıktıkları yürüyüş eyleminde minibüs göndermiş. Binmişler, elçiliğe gitmişler, bizzat elçi tarafından kabul edilmişler, sorunlarının giderilmesi için elinden gelen çabayı göstereceğini söylemiş elçi. Peki ne yapsınlardı? Bu insanlar aç. Aylardır evlerine 1 kuruş para girmedi. Elde yok, avuçta yok. Kimisi aile fertlerinin yardımıyla bu zor günleri geçirmeye çalışıyor, kimisi eş dost yardımıyla günü kurtarmaya çalışıyor. Çaresiz umutsuz bir döngüye girmişler. Önce devlet dediler. Kimseler oralı olmadı. Sonra elçiliği son umut olarak gördüler. Oraya sarıldılar. Çünkü onlara bu sorununuzu çözse çözse TC elçiliği çözer dediler. Peki ne yapacaklardı? Allah aşkına söyleyin. Baktılar ki hükümetten çıt yok. Bugün git, yarın gel muhabbetinin içine girdiler. Elleri kolları her seferinde boş köylerine döndüler. Çareyi orada aradılar. Başka ne yapabilirlerdi. Uzaktan ahkam kesmek kolay tabi. Biraz empati yapmaktan bile yoksun bir halk olduk. Bütün bunlar yaşandıktan sonra İçişleri Bakanı Asım Akansoy’dan geldi açıklama. Sayın Akansoy Erenköy Belediyesi için çalışmalar yapıyoruz dedi. Tabi ki o da birşey. Lakin 3 aydır bu insanlar maaşlarını alamıyorlar. Evlerine ekmek götüremiyorlar. Günlük ihtiyaçlarını karşılayamıyorlar. Karpaz’ın eteklerinden çaresizce Lefkoşa’ya seslerini duyurmaya çalışıyorlar. Çok mu uzakta kaldılar ki 3 ay sonra öğreniyoruz durumlarının iyleştirilmesi için hükümetin çalışma başlattığını. Akıl alır gibi değil.