Singapur'daki Nanyang Teknoloji Üniversitesi'ndeki (NTU) bilim insanları, atılan meyve ve sebze kabuklarını antibakteriyel jel bandajlarına dönüştürerek gıda israfıyla mücadele ediyor. İşlem, dilimlenip dondurularak kurutulduktan sonra meyvelerin kabuklarından selüloz tozunu çıkarması ve ardından gliserol ile karıştırılmasıyla gerçekleştiriliyor.
Sinagpur’daki Nanyang Teknoloji Üniversitesi’ndeki bilim insanları, ülkede çok tüketilen durian mayvesi kabuklarını antibakteriyal bandajlara çevirmenin bir yolunu buldu. Bu yeni teknolojiyle, meyve kabukları dilimlenip dondurularak kurutuluyor, ardından buradan elde edilen selüloz tozu gliserol ile karıştırılıyor. Bu karışım yumuşak hidrojele dönüşüp sonuçta bandajlar üretiliyor.
NTU’da gıda bilimler ve teknolojisi programından Profesör William Chen, ‘’Singapur’da yılda yaklaşık 12 milyon durian meyvesi tüketiyoruz. Meyvenin kabukları ve çekirdekleri için bir şey yapamıyoruz ve bu da çevre kirliliğine neden oluyor’’ diye konuştu.
Çevresel atık olarak kullanılan ya da yakılan ve yarısından fazlası kabuktan meydana gelen durian meyvesinin bu şekilde değerlendirilmesinin diğer bitkiler için de öncü bir teknoloji olması bekleniyor. Profesör Chen, kullandıkları teknolojiyi soya fasulyesi ve diğer tahıllar için de kullanabileceklerini ve böylece ülkedeki gıda israfının önüne geçmek adına önemli bir adım atacaklarını söyledi.
HEM MALİYETİ DÜŞÜK HEM YARALARI DAHA ÇABUK İYİLEŞTİRİYOR
Geleneksel bandajlara göre hidrojel bandajlar yaralanmış bölgenin daha nemli ve serin tutulmasını sağlıyor ve böylece bölgenin kısa sürede iyileşmesine yardımcı oluyor.
Araştırmacılar, çöpe atılacak materyallerin antibakteriyal bandajlar için kullanılmasının, geleneksel yöntemle üretilenden çok daha uygun maliyetli olduğunu açıkladı. Geleneksel yöntemle üretilen bandajlar gümüş ve bakır iyonlar gibi çok daha pahalı metalik bileşenler içerdiğinde maliyet yükselmiş oluyor.
DAHA SÜRDÜRÜLEBİLİR BİR YÖNTEM
Mevsimi geldiğinde günde en az 30 sandık yani bin 800 kilogram durian meyvesini kontrol eden durian satıcısı Tan Eng Chuan, bu inovasyonun meyvenin kullanılmayan kısımlarını değerlendirdiği için çok daha sürdürülebilir bir yöntem olduğunu söyledi.