Ey Öğretmen kardeşim, Ortalık işsiz üniversite mezunuyla doldu. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. İşe alımlarda; bilgi, beceri, donanım aranmıyor. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Hiçbir işte liyakat yok, torpil var. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Onca trafik kazası oluyor, gencecik bedenler toprağa veriliyor. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Tecavüz, hırsızlık, gasp arttı. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Memlekette, demokrasi, insan haklarına saygı yok. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Adalet, Hak, Hukuk, yok. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Yolsuzluk, haksızlık, adaletsizlik aldı başını gidiyor. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Sosyal adalet ortadan kalktı. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Üretimden koparılıp, köle yapılan bir halk var. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Asimilasyon, tüm hızıyla sürüyor. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Ülke kötü yönetiliyor. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Bütün bu olumsuzlukların yaşanmaması için neye ihtiyaç var? Bilgi ve beceri ile donanmış, sorgulayan gençliğe. Peki, sorgulayan ve donanımlı gençlerin olabilmesi için neye ihtiyaç var? Eğitime. Ülkede eğitim bilinçli bir şekilde bitirilmiş. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Eğitimin bitmesiyle, çocuklarımızın geleceği bitirilmiş. Kimsenin şikayeti var mı? Yok. Kendi çocuğunun geleceğini düşünen var mı? Yok. Öyleyse, ey benim güzel öğretmen kardeşim, sen niye, kalanların sınıf geçirilerek, bilgisiz, becerisiz, nesiller yetiştirilmesini dert ediniyorsun? Sen niye, kalan öğrencilerin bir üst sınıfa geçirilerek, çalışmanın gereksiz olduğu algısının yaratılmasına karşı çıkıyorsun? Sen niye, öğretmenlik mesleğinin, itibarsızlaştırılarak, eğitimsiz bir toplum yaratma çabasına karşı çıkıyorsun? Neden bu adaletsizliğe ve bu cahilliğe isyan ediyorsun? Çocuğu, bomboş sınıf geçerek, kendisini bile idare edemez durumda yetişecek olan çocukların ailesinin bu durumdan şikayeti var mı? Yok. Çocuğu, canla başla çalışıp, başarı elde edip ama sonuçta, çalışmayan çocukla aynı kefeye konulan ailelerden ses, seda var mı? Yok. Aileler, kendi çocuklarının geleceklerinin yok edilmesine karşı çıkmıyor da, sen niye karşı çıkıyorsun? Yoksa, sen, ülkenin çocuklarını, ailelerinden daha mı çok seviyor ve düşünüyorsun? Kim bilir, belki de, ailelerin umudu kestiği eğitim sistemini düzeltme yönünde hala daha umut taşıyorsundur. Ne de olsa sen, bir öğretmensin.