Feriha Altıok; 1946 yılında Doğancı’da doğdu. Şiirlerinde kadınca başkaldırışları adeta Neriman Cahit’i hatırlatır. Şiirlerinde lirik anlatıma da yer veren şair Altıok; Lefkoşa Kız Lisesi’ni ve Samsun Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü’nü bitirdi. Kıbrıs’ta çeşitli okullarda Türkçe öğretmenliği yaptı, ardından emekli oldu.
- Fidancığın Çilesi (1985)
- Hele Bir Düşün (1987)
- Şiirle Söyleşi (1991)
- Adı Aşka Çağrılı (1994)
- Ruhumsan Korkarım (1999)
- Asılmaya Ay (2004)
- Çiçeklerimin Sulama Zamanıdır (2009)
Deneme:
- Gözleri Sen Kuş (1994)
Şiirlerinden Örnekler: Bilinmez Ölüm gibidir ruhumun doğum zamanı ertelenmez hangi rüzgârla gider hangi ülkeye düşer görülmez hangi yükseklikte ölçülemez o en derinde çekip neşterini kendi yarasını kendisi deşer bir yavru söz düşer toprağa yüzü aşka bakar yüreği acıya ölür mü büyür mü bilinmez kütüğüne ölüm yılı yazılmaz. Aşk Olmasaydı Aşk olmasaydı Ne çarpardı böyle. Bu bahar, Ne böyle kokardı Çiçeğinde portakal.. Çocuk ve Menekşecik Ey yaprak altına gizlenerek Ürkek ürkek bakan menekşecik. Öyle bükük boynunla, Nasıl da benziyorsun şu çocuğa, Saklanmaya çalışan yoksulluğunun altına.. Belki haklısın kaçmakta, Biz insanlardan. Olanları görüyorsun belki, Bizden daha yakından Ve bu yüzden başının eğikliği.. Yine de çık o karanlığın altından, Kaldır başını, Bak güneş hemen önünde Öpecek seni alnından.. Hem insanlar da var, Kan sızmayan tırnaklarından.. Fırlatıp atacak nasılsa, Şu çocuk da utancı Onun olmayan.. Hele Bir Düşün Bıçak sırtı bir yolda yürüyorum tutunarak yılgılara ve şaşkınım güz göğünde bir kırlangıç kadar sürülürken paralelime hep özlemlerim yağlı urganların gölgesindendir başımı eğikliğim ve bu yüzden dağlıyor gözlerimi kendi alazıyla yüreğim ey sığmayan dünyalara yeni boyutları zorlayan çağım yüzyıllardan beri yoldayım nicedir de kapını çalmaktayım omuzumda en ağır yükün hele bir yokla uygarlığını hele bir düşün Asılamaya Ay İsterim Bir nisan daha geçti yüzüme bir fiske daha bu kaçıncı bahar sezmediğim yüzünün ayazımda Kanlı bir camekandır gün patlatır ölücanlarımı dizerim katıp geceyi önüme –kaçıncı tövbeye mahçup- kaçıncı umuda girerim Ey gece göğüsleme beni bir sevda ölüsü daha uzatayım musalla taşına lanetli iğnelerini bir bir söküp başımdan sabaha gülrevan çıkarım arkakapından… Gül Yangını Göçebe bir rüzgardır şiir yağmur toplamaya çıkar dağ doruklarına iner kuytulara döker içini Yüreğim fırtına kokusu almış kartal huzursuzluğunda ey aşk gel intiharım ol yeniden öldürmeden seni Şimdi bir duvar aradan kalksa yakın kaç adımdır bana? bu duvar aradan kalksa sen yine cezirlerdesin aşk ateşüstü pusuda… Başlar ellerimizin buzul akışması meşru buluşmalarda aşkım öldü o gülyangınında… Kaynakça “Altıok, Feriha”. Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi I. İstanbul: YKY, 2001. Altıok”. <http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-90122/h/ferihaltiok.pdf> Atun, Suna. Kıbrıs Türk Edebiyatı. SAMTAY VAKFI Yayınları:36. Lefkoşa, 2009.“Feriha Kıbrıs Türk Edebiyatı.KKTC Eğitim Bakanlığı Yayınları. Kasım, 1989. Öncül, Tamer. “Kimliksel Biçimlenmeyle Örtüşen Bir Şiir: Kıbrıs Türk Şiiri”. Kıbrıs Yazıları 3 (Yaz-Güz 2006)<http://www.gaxxi.com/kibrisyazilari/kibrisyazilari/gorsel/ Özer, Ahmet. “Feriha Altıok’un Şiirleri: İç Dünyamıza Yolculuk”. Dört Mevsim 13, s. 8-9. Serdar, Gülgün. Şairlerimiz Şiirlerimiz. Lefkoşa, 2000. Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi. Cilt 9. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1997.