Hangi yola gireceğimizi, vazgeçtiğimiz belirler. Bunu farkına varır mıyız? Belki zaman içinde...
Kalbine kulak verdiğin zaman belki de hayatının en güzel mutluluğunu yaşarsın,
Kalbini dinlediğin zaman belki de şuursuzca davranırsın. Bu da seni üzülmeye, acı çekmeye götürebilir. Yine de;
Seçimlerimiz,
Vazgeçtiklerimiz,
Yollarımız...
Ancak korkusuzca yola çıkıldığı zaman anlam kazanır...
Kalbini dinleyip yola çıkıyorsun. Bazen fırtına olmuştur, olur ve olacaktır...Fırtınaya karşı dik değil de eğilip, korunduğun zaman bu sana tekrar yola devam etmen için güç verecektir.
Korkarsan,
Vazgeçersen,
Tamamen farklı bir yola gireceksin.
İstediğin neyse ona sen karar vereceksin...
Biliyorsun...Hayat cesurları sever...Belki ufak tefek sıyrıklar, yaralar ile yola devam edeceksin. Olsun...
Bu değil mi o yolu vazgeçilmez yapan?
Bu değil mi inancını kuvvetlendiren?...
Ucunda varacağın,
Seni bekleyen,
Buna değer mi?
Değmez mi?
Bazen mola ver ve bu soruyu kendine sor...
Sakın korkma....
Korkak davranırsan işte tam o nokta senin kaybettiğin, başkasının bunu göze alıp kazandığı olacaktır...
Bazen öyle dar yollardan geçeceksin ki, düşüneceksin....
Bu yolda ne arıyorsun diye...
Bazen öyle tehlikeli yerlerden geçeceksin ki, düşüneceksin...
Buna değer mi diye...
İlerde senin, İlerde onun...Hayatında geriye dönüp baktığınızda yazılan bir aşk destanı...Belki olur, belki olmaz...Yine de değer, değmeli...
Buna sen ancak vazgeçtiğin her ne varsa ile yapacaksın...
Belki masallardaki gibi bir aşk olmaz,
Olsun...
Sen sana göre bir masal yaz...İçinde sadece senin aşka yürüdüğün yol, sadece sana ait olan...Kalbinin sesine kulak vererek, yaptığın seçimler ile şekillendireceğin, belki de yıllar sonra isim vermeden torunlarına anlatacağın bir sevgi hikayesi...
Denemekten ne çıkar ki?
Rüzgarın uğultusunda, adım adım mor dağların ötesine ulaşmaya çalışırken, yüzünde bazen kaygı, bazen endişe ama onu düşündükce bir şahin olup uçmak istediğin...Ne güzel bir aşk yolu...
Hayattaki seçimlerimiz aslında vazgeçtiklerimizdir...
Hangi yola gireceğimizi, vazgeçtiğimiz belirler. Bunu farkına varır mıyız? Ancak zaman içinde belki...
Kalbine kulak verdiğin zaman belki de hayatının en güzel mutluluğunu yaşarsın,
Kalbini dinlediğin zaman belki de şuursuzca davranırsın. Bu da seni üzülmeye, acı çekmeye götürebilir.Değmez mi sence...
Seni göruyorum...Yürüyorsun...Gözlerini kapatıyorsun...Aç ve beni gör...Beni görmezsen yürüyemezsin...Yolda kalırsın ve ben de seni gelip alamam...Çünkü bunu sen yürüyeceksin...
Hayat cesurları sever. Çünkü hayat zaten cesurdur, korkusuzdur.
Hayat acaba diye düşünenleri hep bir köşede bekletir. O bekleyenleren olursan ölene dek bekleyeceksin; belki birgün yola çıkarım diye...
Ama sen hiç bir zaman o yola çıkamayacaksın çünkü korktuğundan ötürü...Çünkü kaybetmeyi göze alamadığından...Çünkü belki de şimdiye kadar hep bekledin...Belki de başka türlüsünü bilmiyorsun.
Seçim senin...
Kalbini dinlediğin zaman belki de şuursuzca davranırsın. Bu da seni üzülmeye, acı çekmeye götürebilir. Seçimlerimiz...Vazgeçtiklerimiz...Yollar...
Hadi çık istersen yola...İster yürü, ister yolda bekle ama yola çık.
Hayat işte asıl çıktığın an orada başlayacak...Korkma...Kararlıysan varırsın varmak istediğin yere...Ne demiştik,“hayat cesurları sever“...
Ne demiştin, “seni öptüğüm yerde beni bekle geleceğim” diye...