[caption id="attachment_24474" align="alignleft" width="100"] OSHAN SABIRLI[/caption] Karşıma dikilip, siyasi nutuklar atan, milletini sevdiğini savunan ama günün sonunda cebini sevdiği anlaşılan dalkavuklardan hiç olmadım. O dalkavuklardan olsam, dilimi farklı amaçlar ile kullansam emin olun çok daha zengin, çok daha rahat olurdum. Hatta en yakınımda olanların, çok iyi donanıma sahip olmasına karşın, işsizliklerinin nedeni şeklinde görmezsem bizim bu “gelen ağam, giden paşam” ziyniyetindeki amcaları, statükonun böyle olduğunu bana anlatmaya çalışanları kabullenebilsem, belki de canım daha az yanacak. Olmuyor. Yapamıyorum. Sanki sırf siyasi rant uğruna onların yaptıklarını kabullensem, Sanki devletçilik oyunlarına göz yumabilsem, ben de onlardan olacak mışım, Sahte olacak mışım gibi hissediyorum. O nedenle, onlar adına “ülkemden utanıyorum”. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti vatandaşıolmaktan gurur duymuyorum. Gurur duyamıyorum. Fenerbahçe Cumhuriyeti beni, giydiğim forma, seyrettiğim maç, söylediğim marşlar ile daha çok heyecanlandırıyor. İnsanın bir yerlere ait olmasının gerçekliği, söylediğim zaman yüzümün aldığı şekil, herhangi bir karşılaşmada mağlubiyeti en acı şekilde tattığım zaman, takımıma daha çok sarılmak özümsemek değil de nedİr? Bir zamanlar yasemiin kokulu Lefkoşa geceleri yaşanırken şimdi o geçmiş zamanlara özlem duyar olduk. Gece kulübünde silahlı çatışma, derken aradan geçen 1-2 gün sonrasında yeni bir çatışma, iş kazasında ölen bir işçi, sonrasında iş kazasında ömrünün sonuna kadar sakat kalan, devlete dahi sığınamayan bir vatandaşın hikayesi mi istediğiniz? Trafik kazasında, daha gençliğinin baharına doymayan gençler, bonza, haşhaş, gannavuri, extacy diye anılan uyuşturucular daha neler neler? Biz bu günlere gelecek neyi hak ettiik? Binlerce insan göç ederken, yüzlerce kişi şehit olurken bu topraklarda ulaşılmak istenen nokta bu muydu. Hak ettiğiniz, hak ettiğimiz bu muydu? Kendi topraklarınız üzerinde 2. Sınıf vatandaş olmak, Kendi topraklarınızda ne iş, ne sağlık alanında hak ettiğiniz değeri görmemek, Hatta hor görülmeniz yetmezmiş gibi, “beğenmiyorsanız kaçın bu tpraklardan” sözlerine maruz kalmak kabul edilir değil. KKTC’li olmak mı? Fenerbahçeli olmak mı? deseniz, yine Fenerbahçeli olmak derim. Bilmem anlatabildim mi?
Nostalji [caption id="attachment_33866" align="alignleft" width="249"] Lefgoşada Enverin gavesinde nargile keyfi. (Mustafa Avcıgil’in arşivinden) [/caption]
Nostalji
[caption id="attachment_33867" align="alignright" width="258"] 1961 de Küçük Kaymaklı İlkokulu 4. Sınıf öğerncileri, öğretmenleri Gönendereli Mehmet İzzet Bey ile .[/caption]
Nostalji
[caption id="attachment_33868" align="aligncenter" width="300"] Lefkosa Türk Kiz lisesinde Erol Erduran ogrencileri ile aydan getirilen bir taşı incelerken. Lefkoşa 1972.[/caption]
