Köpeğim Popi’nin altıncı hissi…

Kıvanç BUHARA

Kadim arkadaşım Popi; Ki kendisi benim sekiz yıllık sadık köpeğim olur; Yanıma yaklaşan diğer köpeklerden ve insanlardan hoşlanmamasına rağmen, bu güne kadar hiçbir insan veya hayvana saldırganlık göstermedi! Beni ziyarete gelenler gidinceye kadar yanımdan ayrılmaz ve gelenlere de şüpheli gözlerle bakar! Köpekten korkanlar olursa, onu dışarı çıkarmak zorunda kalsam da, bir yolunu bulur, gelir yanımda durur nedense? Köpeğim Popi’nin bu dikkatli ve sadık duruşu hoşuma gitmiyor değil hani! Şikayetçi olduğum bir tek kötü huyu var: Sokaktan geçen araba ve motosikletlilerin peşinden öfkeyle havlayarak koşarken, lastiklerini ısırmaya çalışır. Kaç defa ölümden döndü bu pis huyu yüzünden! Hatta bir seferinde ön ayağının üstünden araba geçti. İki yerden kırıldı. İyileşmesi tam altı ay sürdü. Kazanın ilk günleri o kadar ağrısı vardı ki, bütün geceler boyu inledi, ayağındaki alçıyı dişleri ile açmaya çalıştı. Alçıyı kurtarmak için ağızlık bağladık, yine de kaç sefer alçıyı söktü, attı. Bu yüzden geç iyileşti. Yaralanmasına en çok da komşumuzun kedisi sevindi. Popi hasta yattığı sürede, avlumuzda miyavlayarak serbestçe dolaştı. Neyse ki sonunda iyileşti! İlk denemelerden sonra yaralı bacağının üstünde topallayarak yürümeye başladı. İlk yaptığı şey ne oldu bilir misiniz? Her zaman arka ayağını kaldırarak birkaç defa sidik attığı arabamın ön lastiğinin ayni yerine yine işedi. Sonra avluyu kolaçan etti, “ ölmedim, buradayım haa” dercesine, sağa sola birkaç defa haf-huf etti. Bu arada komşumuzun kedisi bizim avludaymış. Zavallı hayvan kaçarken Popi peşine düştü. Kedicik bahçedeki zeytin ağacına tırmandı. Popi bir saatten fazla ağacın altında inmesini bekledi! Akıllı kedi, iner mi hiç! Geçen gün çok acayip bir şey oldu. Beni ziyarete gelen hiç sevmediğim bir kadim düşmanımı ( öyle olmamıza rağmen selamlaşır, konuşuruz, hatta şakalaşırız )gancelliden içeri girerken paçasından ısırdı. Düşmanım neye uğradığına şaşırdı. Paçasını zor kurtardı! Bağırtıları duyunca dışarı fırladım. O da ne! Bizim uslu, terbiyeli bildiğimiz köpeğimiz Popi arkadaşım düşmanımın paçasını bırakmıyor. Benim de yaklaştığımı hissedince bir o kadar daha saldırdı! Popiyi zor uzaklaştırdım. Gelenin benden hoşlanmadığını nasıl hissetti, hala anlamış değilim… Şu akıllı köpeğim Popi’nin dilinden anlayabilsem, etrafta dolaşan tüm ikiyüzlüleri, fırsatçıları, hırsızları teşhis edebilirdim herhalde! Şu anda ne yapıyor biliyor musunuz? Sobanın karşısında sırt üstü yatmış, bacakları açık karnını ısıtıyor… Köpekler iyi ki varmış!