Kuş türlerinin yüzde 90’ından fazlasının, genellikle en az bir üreme mevsimi boyunca tek bir eşi olduğu biliniyor. Bununla birlikte, bazı tek eşli kuşlar, eşleri hayatta olmasına rağmen sonraki üreme mevsimi için farklı bir eşe geçerek ‘boşanıyor.’
Akademik dergi Proceedings of the Royal Society B‘deki bir araştırmaya göre birçok kuş türünde boşanmaya sebep olan iki temel faktör var: Erkeklerin rastgele başka bir kuşla ilişki kurması ve uzun mesafeli göçler.
Araştırmada ayrıca ‘boşanma’ sayılarındaki düşüklük ve yüksekliğin yakın akraba türlerde benzer oranlarda seyrettiği kaydedildi:
“Örneğin, cılıbıt kuşları, kırlangıçlar, kırlangıçlar, sarıasmalar ve karatavuklarda hem yüksek boşanma oranları hem de erkeklerde rasgele ilişki varken; fırtına kuşları, albatroslar, kazlar ve kuğularda ‘boşanma’ oranları ve erkeklerde rasgele ilişki daha düşük.”
Erkeklerde ve dişilerde farklı
Araştırmacılar erkeklerin rastgele ilişkiye girmesinin yüksek boşanma oranlarıyla ilişkili olduğunu bulsa da bu durum dişilerde geçerli değil:
“Erkek bir kuş rastgele ilişkilere girdiğinde, dikkati ve kaynakları birkaç dişi arasında paylaştırdığı için, genellikle bu bağlılığın azalması olarak algılanır. Bu, onu bir partner olarak daha az çekici hale getirebilir ve bu nedenle bir sonraki üreme sezonunda ‘boşanma’ olasılığını artırabilir.”
Bununla birlikte, dişilerin rastgele cinsel ilişkiye girmesinin aynı olmayabileceği çünkü yavruların babasıyla ilgili belirsizliğin daha fazla erkeğin bebek bakımına dahil olmasına yol açabileceği öne sürüldü.
‘Kazara boşanma’
Ekip ayrıca daha uzun göç mesafelerine sahip türlerin daha yüksek boşanma oranına sahip olduğunu da buldu:
“Göç ettikten sonra çiftler varış yerlerine farklı zamanlarda varabilir, bu da erken gelenlerin farklı bir partnerle çiftleşebileceği bir duruma yol açarak ‘boşanma’yla sonuçlanabilir. Göç aynı zamanda çiftlerin farklı üreme bölgelerine inmesine ve dolayısıyla kazara ‘boşanma’ya neden olabilir. Bu etki, göç mesafesinin artmasıyla yoğunlaşıyor.”