Bu minicik adada hangi mesleğin itibarı var? Doktorluğun mu? Öğretmenliğin mi? Polisliğin mi? Politikacılığın mı? Makinistliğin mi? Dülgerin mi? Kasabın mı? Eczacılığın mı? …. Hangisinin? Ne yazık ki; hiç birinin. Oysa ki, adanın küçüklüğünden dolayı, herkes bir birini iyi tanıyor ve kimin mesleğine önem verip, vermediğini de gayet iyi biliyor. Hatta, herkes, her meslekten birisi ile ya akraba, ya eş, dost. Bireysel bakıldığında, herkesin, bir meslek gurubundaki, kişilere güveni tam. Ama iş, kitlesel bakmaya gelince, o meslek gurubuna güven yok. Herkesin hayatında, mutlaka iz bırakan bir doktor, bir makinist ya da bir öğretmen olmuştur. Ya da başka meslek gurubundan birisi. Mesela, hayatını kurtaran bir doktor, ya da çocuğunun eğitim temellerini atan bir öğretmen. Bunlardan hiç biri değilse bile, ya oğlu eczacıdır, ya kızı hemşire, ya da kardeşi polis. Sırf bu yüzden, kişinin yaptığı işe minnet ya da sevgi duyulur. Ancak, aynı zamanda, bu mesleğin tümüne güvensizlik belirtilir. Misal, çocuğunun doktoruna, öğretmenine , hayran olan bir kişi, konu doktorlar ya da öğretmenler olduğunda; “Hiç biri işe yaramaz, hepsi paragöz” diyebiliyor. Peki ama neden? Sistemin bozuk oluşundan mı? Toplumun, bir birini yok etme çabasının, tek suçlusu “Sistem” mi? İyi de nedir bu sistem? Kimler var ve kimler yok bu sistem denilen canavarın içinde? Kimler, kuruyor, ve kimler bozuyor bu sistemi? Kimlerdir, bu toplumun itibarını, yerle bir edenler? Dilerseniz, bu gün, bu soruları, şöyle bir düşünelim, ne dersiniz? Yarınki yazımda da, ben, kendi cevaplarımı yazayım. Bakalım, cevaplarımız, ne kadar örtüşüyor? Yazı, yarın devam edecek……