Ne umutlarla başlamıştık 2015 yılına. Üstelik bu yılın çözüm yılması olmasını arzulamıştık. Yıl henüz sonlanmadı belki ama 2015 yılı da bize istediklerimizi veremedi. Yeni yıl yazısını yazarken trafik kazalarının olmadığı, kanserin azaldığı, çocukların üzülmediği, savaşların sonlandığı bir yılı hayal etmiştik. Oysa ne kendi gerçeklerimiz, ne ülke gerçekleri ne de dünya gerçekleri fırsat vermedi bize. Düşürülen Rus uçağı ile birlikte “Savaş çıkar mı?” diye sorguluyor sokaktaki vatandaş. Aslında NATO’ya üye olan bir Türkiye’nin Rusya ile bir savaşa girmesinin çok mümkün olmadığı uluslararası ilişkiler uzmanları tarafından sürekli vurgulanıyor. Oysa bu kriz ortamında Türkiye’de hükümet kurulması, istikrar düşüncesi bile dövizin başını alıp gitmesinin önüne geçemedi. Yeni yıl dedik ya Kıbrıs için yeni yıl en az eskisi kadar acı bir yıl olarak dikkat çekti. Geçtiğimiz hafta trafikte arka arkaya gelen ölüm haberleri trafiğin bir kaos ortamı haline büründüğünü, anaların ağlamaya devam ettiğini ve bu gidişle yeni ölümlerin an meselsi olduğunu gözler önüne seriyor. Cumartesi gecesi geç saatte duyduğumuz bir cinayet haberi ile daha sarsıldık. Merhumu nasıl tanırdınız diye soranlara iyi tanırdık diyoruz. Oysa cinnet geçirdiği ayan beyan ortada olan küçük kardeşin de “çok iyi bir insan” olduğu sevenleri tarafından söyleniyor. Bu cinnet halini neyin getirebileceğini, bir kişinin av tüfeğini iki defa dolduracak kadar nasıl çıldırabildiğine akıl sır erdirmek mümkün değil. Söz çıldırmaktan açılmışken bir eko turizmci gelen haciz miktarına nasıl isyan eder, nasıl cinnet geçirir ve kendi otelini ateşe verir onu da gördük bu yıl içinde. Tavuğa tecavüz haberini bu yıl yapmadık ama yine çocuk tecavüzleri vardı yıl içerisinde. Bu yıl banka soygunu haberleri yoktu belki ama biz yine bol miktarda soygun haberlerini, hırsızlık haberlerini, zanlı haberlerini de yaptık. Geçen yıla oranla bu yıl bonzai haberlerimiz de dikkat çekici boyuttaydı. 1-2 gram bonzai olsa inanın çok fazla üzülmeyeceğim. Ancak yıl içerisinde bonzaiden ölümlerin haberlerini bile yaptık. Meclisin şovları çok fazla olamasa da bu yılda boş meclis koltuklarını gördük. Transfer haberleri, rüşvet iddiaları, koltuk kavgaları bol miktarda gündem oldu 2015 yılında da. Şimdi KKTC’yi düşünürken yine söz ayni; “nerden baksan tutarsızlık”. Herkesin sorumlu bir o kadar da sorunlu olduğu bu ülkede, en üzülerek sorduğum soru, “çocuklarımı hayata getireceğim, yetiştireceğim ülke burası mı?” şeklinde. Cevap gayet net aslında. Ancak mücadeleye yine de devam…