10 yada 13 yaşındaki çocuklar oy kullana bilir mi?
Kullanamaz, çünkü kimi seçeceğini bilmeyecek yaştalar öyle değil mi?
Yine bu yaştaki çocuklara ehliyet de verilmiyor değil mi?
Çünkü arabayı kullanma konusunda ehil değiller.
Yani arabayı idare edecek ve olası bir tehlikede ne yapılması gerektiğini bilecek yaşta değiller.
Bu yaştaki çocuklar milletvekili deolamazlar ve her hangi bir yeri yönetemezler mesela.
Neden?
Çünkü henüz bir yeri idare edecek fiziksel yapıya ve olgunluğa ulaşmamışlardır.
Şimdi kalkıp TC yönetimine 10 yaşında bir çocuk oy kullansın ya da ehliyet verin desek şiddetle karşı çıkarlar.
“Onlar henüz karar verecek ve bir şeyi idare edecek yaşat değiller” derler değil mi?
Ama aynı yönetim bu yaşlardaki çocukların evliliğini normal görüyor.
Normal görmekle kalmayıp küçük kız çocuklarının evlenmesinin geleneklerimize uygun olduğunu savunarak ilkokul müfredatına koydular.
Yani siyasette kimi seçeceğini bilmeyecek yaşta olduğu için küçük bir kız çocuğunun, oy kullanıp kendisini yönetecek kişileri seçme hakkı yok ama koca seçebilecek yaşta, ev idare edebilecek yaşta!!!
Ama pardon, ona koca seçme hakkının tanınmadığını, büyüklerinin uygun gördüğü biri ile bir ömür tüketmeye mahkum edildiğini göz ardı etmişim.
Kısacası AKP Hükümeti, siyasi bir oyu, bir arabayı yasalarla korum altınaalıyor ama çocuk yaştaki kızlarınbabaları ya da abileri tarafından peşkeş çekilmesine, mal gibi satılmasına göz yumuyor.
Göz yummakla kalmayıp, doğru bulup izin veriyor.
Bir oyu, bir aracı v.s bir kız çocuğundan daha önemli görüyor.
Çünkü küçük yaşta “evlendirilen” kız çocukları okuyamayacak, meslek sahibi olmayacak ,dolayısıyla maddi özgürlükleri olmayacak.
Tutunacak bir dalı olmayacağı için de .köle edildiği kişi iyi de olsa kötü de olsa ses çıkaramayacak.
Ne baba ocağına dönme şansı olacak ne de boşanıp kendi hayatını sürdürme şansı.
Ya evden kaçıp sokaklara düşüp başka erkeklere yem olacak ya da ömür boyu koynuna koca diye sokulan kişiyi çekecek.
Çekmek diyorum çünkü çocuk yaşta bir kız ile evlenmeyi uygun gören kişi normal biri olamaz.
Sahiplenme iç güdüsüyle kıskanacaktır, kendi eksikliklerini zavallı çocuğa göstereceği şiddetle bastıracaktır.
Kısacası kendisine “mal” gibi, “eşya” gibi verilen bu çocuğa her tür şeyi yapma hakkını görecektir kendinde.
Bu da yetmezmiş gibi daha oyuncak bebeklerle oynama çağındayken kucağına bir çocuk verilip annelik yapması beklenecek.
Çocuk olan birinden çocuklara, eve ve kişiliksiz birine bakması beklenecek.
Dolayısıyla kadınlar eve hapsedilip, piyasadan silinecek.
Rahatça idare edilebilecek ve idare edilebilir çocuklar yetiştirecek.
Yani demem şu ki; yeni müfredatlar ile güdülebilir toplumun temelleri atılıyor.
Bu duyduklarımız da şeriatın ayak sesleridir.