Teknoloji gelişti. Üretim çoğaldı. İnsanların alım gücü de arttı. Ama insanoğlunun yaşamı daha da zorlaştı. İnsanlar, mutsuz artık. Çünkü, bencillik arttı. “Ben” merkezlilik çoğaldı. Bencillik, bir hastalık olarak, ruhumuzu satın aldı. Benliğimizi hapsetti. Ekmeğin bölüşülmesi, mazide kaldı; Tarih oldu. Para, mal, mülk, arttıkça, bencillik tavan yaptı. Daha çok, daha çok, daha çok, diye diye, gözler, evlatları bile görmez oldu. Bencillik, kıskançlığı; kıskançlık, yalnızlığı getirdi. Ama, insani duyguları da götürdü. Lüks ve gösteriş, sevdası, evlatların canına mal oldu ama akıllanmadık. Sorumluluk yerine, altına en lüks arabayı verdik; ceplerini, doldurduk. Ya trafiğe kurban ettik; ya uyuşturucuya. Okuduk. Diploma, meslek, sahibi olduk ama aydın, olamadık. Geleceği göremedik. Gördüysek de, yalnız kendi çevremizden ibaret sandık. Çevremize aydınlık saçamadık. Kendi çocuğumuza gelecek hazırlayarak, çocuğumuz kurtulur sandık. Geleceğin, toplum olarak kurtuluşta olduğunu göremedik. Gençlerin, önünü keserek, sadece kendimizi düşünerek, geleceğimizi iyi hazırladık sandık. Aslında, bu bencillikle, geleceği kararttığımızın bile farkına varmayacak kadar yozlaştığımızı, göremedik. Yasaları çiğnedik, kitleye özel tüzükler hazırladık. Gençlere, yaşam hakkı tanımamak için elimizden geleni yaptık; bencilce. Şimdi soruyorum; Dereboyu’nun, en işlek köşesine, Salamis yolu’nun en işlek yerine, Girne’de en işlek caddelerine, Lemar yoluna, hastane önlerine eczane açıp, kendi geleceklerini ve çocuklarının geleceklerini garantiye aldık sanan; eczacıların sözcüleri, Eczacı adaylarına, “Köylerde daha fazla iş var” diyerek; yerleşim yerinde gelecek şansı, vermeyenler. Anayasa’nın eşitlik ilkesine ihanet edip, belli bir zümreyi koruyan, hakkaniyetten ve adaletten uzak tüzüğe onay veren siyasiler, Vicdanları, kör ve sağır olan destekçiler, Gencecik, eczacı adayları, Lefkoşa’ya , Mağusa’ya, Girne’ye, Güzelyurt’a ve bir çok yerleşim yerine, eczane açamayacaklar. Belki her hangi bir işe girmek için, siyasilerin peşinde koşmak zorunda kalacaklar; belki de göç edip gidecekler. Gençler, geleceklerinden UMUTSUZ. Ama önemli değil. Nasılsa siz, 350m , yarı çap kriteri ile, 365 gününüzü kurtardınız. “Soruna çözüm bulduk” diyorsunuz. Oysaki ,Mahatma Gandhi’nin dediği gibi; “Bizim en büyük hastalığımız bencilliğimizdir” Peki şimdi, siz, bencilce bulduğunuz bu çözümle, MUTLU MUSUNUZ?