05.01.2015 Tarihinde aşağıdaki yazımı yazmıştım.
Hayırlısı ile 2017’ye girmeye hazırlandığımız bu günlerde bu yazımı bir kez daha yazma ihtiyacı hissettim. Acaba değişen veya içimden geçenlerden uygulama bulan var mı diye. Hayret bırakın ileriye gitmeyi daha da geriye gitmişiz. Üstelik 2013-2016 yılları arasında üç hükümet yaşamamıza rağmen.
Hadi diyelim ki bunlardan ikisi çok çok büyük çoğunlukta olan hükümetler değildi fakat CTP-UBP hükümeti toplumun %65.68’inin oyunu alarak çıkardıkları 35 milletvekili ile hükümet olarak iddialı bir tablo ortaya koymuşlardı. Hatta yapacaklarını takvime bağlamışlardı ne oldu? Hiçbir şey yapmadan yıkıldı. O yazımda yazdığım temennileri aynen tekrarlıyorum.
“BU GELEN YENİ YIL ESKİSİ GİBİ DEVAM EDECEKSE ÇABUK GEÇSİN
BELKİ 2016 DAHA İYİ OLUR...’’
Beklentilerimi da şöyle sıralamıştım.
Beni mutlu edecek neler olabilirdi:
- 40 yıldır ekonomik ve sosyal gelişimi sağlayacak diye ısrarla ve talimatla uygulanan paketler bir nebze olsa da başarılı olabilse
ve çöküşümüz hiç olmazsa duraksasa;
- Adaletli bir yargı sistemimiz olsa;
- Siyasilerin hükümet olmadan önce söz verdikleri ve de hükümet olduktan sonra okudukları programın birkaç maddesini uygulayarak, az da olsa siyasilerin güven sağlamasına adım atılmış olsa;
- Asgari ücretin açlık sınırının üzerine çıkartılması;
- Özel sektörde sendikalaşmanın önünün açılması;
- Adaletli vergi sisteminin kurulması;
- Eşit işe eşit ücreti geri getirme, özetle göç yasasının kaldırılması;
- Sayıştay raporlarının her yıl yenileri eklenerek Meclis depolarında çürümesinin önüne geçilmesi;
- Amme Hizmetleri Komisyonunun siyasi otoriteden kurtarılması;
- Müşavir kadrolarının iptal edilmesi;
- ABAD kararları öne sürülerek bize ambargo uygulaması var safsatasından vazgeçilmesi;
- TC’nin bize her alanda uyguladığı ambargonun kaldırılması; “Belki bir sporcumuz Türkiye’de yapılacak olimpik bir spor dalında KKTC bayrağı ile yarışır veya Kıbrıs’ta bir YAK-BJK karşılaşması izleriz…)
- Statükonun temsilcileri yerine üretim yapan tarımcı ve hayvancıların sorunlarını çözmekte öncelik sağlanması;
- Yok pahasına elimizden özelleştirme ve hizmet alımı olarak çıkartılan varlıklarımızın geri kazanılması;
- Okullarımızın öğretmen eksiksiz açılması;
- Yalakalar ile aktivistlerin emniyet güçleri tarafından eşit davranış görmesi...
daha nice nice uzatılacak bir liste.
Ama en önemli beklentim. Anayasanın Geçici 10. Maddesinin kaldırılarak gerçekten kendi ülkemizi yönetmek…
2015 yılında bir Cumhurbaşkanlığı seçimi yapıldı. Galiba bu seçim en güzel gelişme olarak karşımızdadır.
Zoraki imzalanan 11 Şubat belgesi ile başlayan görüşmelerde son aşamaya gelinmiştir. Çözüm konusunda Cumhurbaşkanı Akıncı elinden geleni yapmış ve sonuç alınacak beşli görüşmenin tarihi belli olmuştur.
Artık yukarıda sıraladığım gönlümden geçenlerin değişebileceği bir tarih var.
Eğer bu da gerçekleşmeyecekse ve de eskisi gibi devam edilecekse yukarıdaki beklentilerimin hiçbirisi gerçekleşmeyecek gibi durmaktadır.
Toplum adına bu beklentilerim gerçekleşmeyecekse bundan önceki yıllar gibi aldatmacalarla yeni bir yıl geçecekse
HEMEN GEÇİP GİTSİN!