Siyasetiniz batsın!

3 gündür yanıyor Trodos.

Bizlerin sizlerin hepimizin Trodos’u..
Akdeniz’in Trodos’u.

Ciğerlerimiz, oksijen kaynaklarımız güzelliklerimiz kül oluyor.
Verilen büyük mücadeleye rağmen, hava koşulları ve ulaşım zorlukları nedeni ile 3 gündür önüne geçilemiyor yangının.
Havadan müdahale de ise yetersiz kalınıyor.
Belli ki yangına müdahale eden ekipler zor anlar yaşıyorlar.
Şu ana kadar 2 kişinin bu yangında hayatını kaybettiği belirtiliyor.

Kıbrıs'ın bir yanı yanarken, diğer yanı çaresizlik içerisinde izliyor.
Zira Güney otoritesi Kuzey kaynaklı ya da aracılı bir yardımı reddedip duruyor.
Aynı durum defalarca Kuzey'de de yaşandı.
Hala zaman zaman yaşanıyor.
Ve/fakat Güney'in yardım talepleri de hep Kuzey'deki otorite tarafından reddedilmişti.
Hala reddediliyor.
Güya ortak vatan.
Güya tek temsiliyet.
Güya ortak bir gelecek.
inanası gelmiyor insanın, böylesi  yardımlaşma olması gereken bir hadise varken bile bunu beceremeyen 2 halkın ortak bir vatanı birlikte inşa edip birlikte yöneteceklerine dair.

Dolayısı ile bu beklentilerin altı fiiliyatta boş kalıyor.

Hatta masa başında müzakere edilenlerin böyle bir anlayışla hayata geçirilmesinin ne denli zor olduğu görülüyor her seferinde.
Oysa yanan Kıbrıs.
Yanan bizlerin hayatları.

Heba olan ortak geleceğimiz.

Güzelliklerimiz, değerlerimiz.

Malum ki yaşanan bu yangın insan hatasına bağlı gelişen bir felaket.
Burada din, dil,millet, ırk ve bunların üzerinden yapılan siyaset önlemiyor bu felaketi.
Hatta 5 paralık hükümü yok bunların.

İnsanlık yanıyor.
Ülkemiz yanıyor.
Ama maalesef siyaset bu ateşi harlamakla meşgul, adanın her 2 yanında.
Ülke yanarken dahi ortak bir paydada buluşmayı engelleyen siyasetin dönüp dolaşıp bu adaya bir huzur getireceğini, adayı birleştirip ortak bir yurt yaratacağını düşünmek sanki biraz saf bir düşünce gibi duruyor.
Nitekim de öyle.
Kaldı ki yanan bizlerin hepimizin ülkesi.

Sabahına uyandığımız adanın bir yanında yaşanıyor bu hadise.
Dağlar taşlar ağaçlar canlılar yanıyor.
Biz yanıyoruz.
Lakin siyaset devam ediyor en acımasız anlamsız tabuları ile.
İnsanın böyle bir durumda batsın siyasetiniz diye haykırası geliyor.
Aynı coğrafyada küçücük adada ortak kaygıları bile birlikte gidermenin mümkün kılmadığı  bu köhne siyasi anlayışın kısır döngüsünde birşeylerin yoluna gireceğini bekleyip durmak olmamalı payımıza düşen.
Deniyor ki bu yangına 14 uçak/ helikopter havadan müdahale ediyor.
Yunanistan ve İsrail destek verdi.
Fransa ve İtalya uçak gönderdi.

Ne güzel..

Lakin bu 14 uçak/helikoptere  20 uçak/ helikopter hatta daha da fazlasının katılmasının zararı hangi akılda mantıkta tespit edildi çok merak ediyorum doğrusu.
Türkiye hemen burada.
Arzu edilmesi halinde dakikalar içinde bu yangına müdahale edebilecek hava araçları Kıbrıs semalarında olacak.
Onlarca itfaiye aracı, tanker vs, de Kuzey’de hazır.

2 kelime yeter.

Gelin yardım edin dense ne olacak?

Ve/fakat işin içine Kıbrıs'ın Kuzey tarafı girince bu yardım binlerce hektar alanın yanması pahasına reddediliyor.
Siyasi önyargılarla Kuzey'den bu yönde talep edilecek bir yardım, Burada ki otoriteyi tanıdı anlamına gelecek akıllarınca..

Zira müzakere masasında görüştükleri otorite farklı bir otoriteymiş gibi.
Oysa görüştükleri otorite yardım teklifi  götüren otoritenin ta kendisi.
Böyle bir gerçekliği yok sayabilir misiniz?

Hala neyin kafası bu anlayabilmiş değilim.

Ülke yanıyor, ama siyaset burnundan kıl aldırmıyor adanın her 2 yanında da.

Bu mudur yani?
Değil be dostlar, efendiler..

Hem de hiç değil.
Buradan hareketle nasıl bir sonuç ortaya çıkıyor?
Şöyle bir sonuç ortaya çıkıyor; müzakere ve/ veyahut o masada Kıbrıs'ta adanın birleşmesi, ortak bir gelecek yaratılması için yapılan görüşmeler, son derece samimiyetsiz bir ortamda yapılmaktadır.
Böylesi bir siyasetin adaya çözümü getirmekten çok uzaklarda olduğunu görmemek ise gerçekten saflıktır.
Ortaya konan siyaset bu adanın birleştirilmesinin önünde duran en büyük engeldir!