Pazartesi günkü yazımda Özal’ın Altın çocuğu Bülent Şemiler’in ‘’ “1986 yılında Özal ve ekibimizle Ada’ya geldik. Master Planı’nı dönemin hükümetine sunmak için Lefkoşa’daki Mücahitler Sitesi’nde bir toplantı yaptık. Biz sunumumuzu yaptıktan sonra Akıncı’nın partisinden Maliye Bakanı Mehmet Altınay ayağa kalktı. ‘Biz bu planı özümseyemedik’ dediğini yazmıştım.
Bu pakete TKP’liler karşı çıktı, Hükümet bozuldu ve CTP ve diğer sol güçler ile eylemlerle protesto edildi. Bu doğrudur.
Paket neler içeriyordu? Hükümette kalma pahasında UBP neleri kabul etmişti? Bunları anlatmıyor Bülent Şemiler.
Ana fikir olarak ‘’siz balık falan tutmaya çalışmayın biz sizi besleriz sadece bizim dediklerimizi yapın’’dı Üç da önemli uygulama talep edilmekteydi ki bunların uygulanması Kıbrıs Ekonomisini bitirmek anlamına geliyordu. Neydi bunlar
1- İTEM yasası ile tahsisleri mülke çevirmek
2- Faizlerin serbest bırakılması
3- İadeli KDV yasasının geçirilmesi.
Dönemin UBP hükümeti bunları uygulamayı kabul ettiği için Hükümette kalmıştır ve Bu tarihten hep Hükümette olduğu 1 Ocak 1994 tarihine kadar bir şekilde oyalama taktiği ile bu değişiklikleri yapmadan Hükümette kalmayı başarmıştır.Tabi karşılığında neler vermiştir.En başta üretimi sıfırlamıştır.1974’de kalan 164 fabrikada üretim durdurulmuş ve elden çıkartılmıştır.Başta narenciye sektörü olmak üzere hem ihracat durdurulmuş hem de bahçeler kurutulmuştur.Bu şekilde dış ticaret açığı Devlet gelirleri ile kapatılmayacak noktalara getirilmiştir.Vergi yasalarında Ticaret erbabına Bilanço kolaylığı sağlanmış,ancak şüphe halinde bilançoların araştırılacağı koşulu ile onlara vergilendirmede kolaylık sağlanmıştır.Bu güne kadar verilen bilançoların da araştırması yapılmamıştır.Yani Ticaret erbabımız gerçek gelir beyanında bulunmuşlardır??
Devlet artık balık tutmak zorunda değil bütçe açığı o kadar büyük ki artık görevi Türkiyeden onun vereceğini al halka da kendi ölçekleri içinde dağıt görevi verilmiştir.Böylece yukarıdaki üç temel maddeyi uygulamamayı başarmıştır.
Ancak Türkiye yukarıdaki üç maddede ısrarcıdır ve sekiz yıl buna dayanmıştır.ArtıkUBP’nin bu oyalama taktiklerini yeterli görmeyen Türkiye 1993 seçimlerinde bu üç maddeyi uygulamak için yeni bir Hükümet modeli geliştirmiştir.
Bu modelin adı artık CTP’nin da içinde olacağı Hükümetlere geçit verme.
1994 Ocak ayında ilk kez kurulan DP-CTP Hükümetinin ilk icraatları yukarıda bahsettiğimiz bu üç yasanın yasalaşması olmuştur.
1- İTEM yasası ile verilen koçanlar bir müddet sonra ‘’İktisaden güçlendirme’’kapsamından çıkış ve milyon dolarlara satılan mülkler haline gelmiştir.
2- Başlangıçta iadeli olarak çıkartılan KDV yasası bir müddet sonra iadesi uygulamadan kaldırılarak fiyat artışı olarak vatandaşa atılan kazık olmuştur.
3- Faizlerin serbest bırakılması ekonomini iflasını getirmiş ve 1994’den günümüze bir toplumsal felakete dönüşmüştür.Başlangıçta neredeyse çerez parası sermaye ile kurulan bakalar bu sebest faiz uygulaması ile kendi bireysel şirketleri adına bankaları hortumlamışlar ve yasal iflaslarını ilan etmişlerdir.Hala daha aradan 23 yıl geçmesine rağmen toluma verdiği yaralar kapatılamamakta ve hala daha Hükümetlerce yeni bir faiz yasası çıkartmama yönünde dirençlerini sürdürmektedirler.İşte bu nedenle Bankalarımız her yılda vergilerini katlayarak nerdeyse ülkedeki emlak ve işyerlerinin el değiştirmesine sebep olmaktadırlar.
1994 yılında başlayan bu Hükümet değişimleri günümüze kadar dönüşümlü olarak devam etmektedir.Herkesin ‘’Ekonomik ve sosyal kalkınma paketi’’ olarak dillendirdiği bana göre ‘’Ekonomik ve sosyal iflas paketi’’olan paketlerdeki talimatları uygulayan Hükümette kalabilmekte uygulanmayan gitmekte uygulayacak olan gelmektedir.
Bakın 2013 -2017 arası üç Hükümet değişmiştir. Değişim nedenlerini zaten biliyorsunuz.
Uygulanan bu paketlerle ortaya çıkan mali tablo ve sorulup cevabı alınacak sorular bundan sonraki yazımın konusu olacaktır.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.