Umutlandıran görüntüler

Bunu yapmak çok mu zordu? Hayır değildi. Lakin bugüne kadar da yapılmamıştı. Bunu başardılar. Ve ilk kez 2 lider ekranların karşısına geçip yan yana durdular Türkçe ve Rumca konuşarak Kıbrıslıların yeni yılını kutladılar. Samimi ve sıcak ifadeler kullandılar. Şakalaştılar, güldüler. Ekranlardan enerji dağıttılar. Umutları bir kez daha yükselttiler. Ha yeterli mi? Değil. Ortada yarım asırdır devam eden bir sorun vardır. Bu sorunun içinde yaşanan karşılıklı acılar vardır. Bu acıların içinde gözyaşı vardır. Hüzün vardır. Nefret vardır. Kin vardır. Bunları geride bırakmaya hazırlandığımız şu günlerde ise arzu ettiklerimiz vardır. Sukuneti arzu ediyoruz mesela.. Birarada dostça sevgiyle, saygıyla hoşgörüyle yaşamayı arzuluyoruz bu coğrafyada. Kıbrıslı olmayı arzuluyoruz. Kutuplara ayrılmadan yaşamayı arzuluyoruz. Aynı plajda yüzmeyi, aynı stadyumda maç izlemeyi arzuluyoruz. Aynı tiyatroda yan yana oturmayı, aynı konserde birlikte tempo tutmayı arzuluyoruz. Kısacası ada halklarının Türk’ü Rum’u Ermenisi, Maroniti bu topraklarda kök salmış herkesin kutuplara ayırılmasına sebep olan onca hadiseyi geride bırakarak yeni bir Kıbrıs’ı hep birlikte inşa etmenin tarihi sorumluluğunu almamız farz oldu. Bunu yapabilmenin tek yolu ise,karşılıklı samimiyet, haklara saygı ve ortak paydaların idrakidir. Müzakere masasının temelini de oluşturan bunlardır. Bunların olmadığı bir müzakere masasında hiç bir konuda hiç bir yere varılamaz. Hatta arpa boyu kadar mesafe de alınamaz. Ancak görüyoruz ki masada bir takım sıkıntılar da yaşansa, ki yaşanmaması tuhaf olurdu, zira orada müzakere ediyorsunuz, bir mücadele veriyorsunuz, uzlaşmaya ya da yakınlaşmaya çalışıyorsunuz, çok doğaldır ki zaman zaman gerilmeler oluyordur. Ve olacak da.. Ve/ fakat bunların yanında liderlerin tavırları ile ilgili olarak masaya yansıyan ve hatta halklara yansıyan pozitif bir enerjinin varlığı olduğunu da görebiliyoruz. Hazır böyle bir hava yakalanmışken bunu tarihi bir fırsata çevirebilir miyiz? Açıkçası neden olmasın? Neden hepimizin kazanabileceği acıların yaşanmayacağı haklara saygı duyulacağı bir Kıbrıs’ta barış içerisinde yaşamayalım? Bu çok zor görünse de elbette mümkün.