Yağmurun Notaları…

2015 Şubat’ı Beşparmaklara yağan karla hatırlanacak! Bir günlük “ kar mutluluğu “ sert esen rüzgarla birlikte uçup gitti. Biliyorum; kısa sürede eriyip aslına dönen kar, bu yıl bir daha yağmaz buralara… Halbuki, Benim hayalimdeki, Günlerce durmadan yağan, metreler boyu biriken ve hepimizi sorunlarımızın dışına hapseden, “ mahsur “ bırakan kardı! Diyeceksiniz ki; Sele, taşkınlara, baskınlara dönüşmedikçe; Ve saatlerce, Hiç durmadan yağan yağmur bizi mutlu etmez mi? Dama ve cama vuran yağmur damlacıklarının nağmelerini notalara döktüren müzisyenler oldu mu? Hangi sazın telleri; Hangi piyanonun tuşları ince ince çiseleyen yağmurun sesini taklit edebilir? Beethoven, Bach, Paganini, Hacaturyan, Çaykovski, Vivaldi yağmurun notalarını yazabildiler mi? Türkiye’de Fazıl Say, yağmurun sesini besteledi diye mi sorguya çekildi? Hangi sakinleştirici, Hangi uyku ilacı uyutur sizi, Yağmurun sesinden daha iyi? Hepimizin özlemi değil mi yağan yağmurun sesiyle mışıl mışıl uyumak? Öfkeli dalgaların sahile vurduğu yerde, yağan yağmurda ıslanırken; ayrılıkları, unuttuğunuz eski sevdaları düşünmediniz mi hiç? Karın doyurmayan ne çok soru sordum size? Hiç birinin aşla, işle, ekmekle bir ilgisi yok… Biliyorum; geçim derdine çare değil şairane romantik duygular! Ne klasik Batı müziği, Ne Mozart’ın dokuzuncu senfonisi, Ne Kuğu Gölü balesi! Ne de Nihavent makamındaki hüzünlü ayrılık şarkıları avutamaz hiç birimizi… Bizi, Ya Ferdi Tayfur, ya Orhan Gencebay, ya da Müslüm baba paklar! Türkiye’nin gündemi ile yatıp kalkıyoruz ya! Türkiye’de halk kitap okumuyormuş, tiyatroya gitmiyormuş! Orhan Pamuk’un son kitabı elli bin bile satmamış… Cehalet diz boyu! Sanki Çanakkale’yi savunan bu millet değilmiş gibi… Ve sanki Kurtuluş Savaşında emperyalist devletleri yenilgiye uğratan o millet bu gün yok olmuş gibi… Emperyalizm yenilgiyi hazmetmez ve asla unutmaz! Sabırlıdır; aradan yüz yıl da geçse de intikamını alır… … ve “ acaba erken mi davrandım “ diye düşünür! İsterse yağmur bile yağdırmaz toprağınıza… Susuzluktan öldürür!