Yaşamın En Güzel Şiiri: Aşk

Madem şubat ayında sevgililer günü var ..Biz de bu ay ki yazıları sevgi ve aşk üzerine gönderilerden seçmeye devam ediyoruz… Bu yazıyı Atilla Birkiye yıllarca önce yayınlamıştı…Ben de tv de seslendirmiştim bir sevgililer gününde ..Hatta artık tükenmiş olan  “Pazartesi Öyküleri “ adlı kitabıma da almıştım..”Yaşamın En Güzel Şiiridir diyor sevgili Birkiye  “aşk “için ve devam ediyor :   “Yaşamın yazdığı en güzel şiir aşk değil midir? Binlerce tanımı olmasına karşın, yine de kimileri, hani yürekten inanmış birkaç kişi zaman zaman hani sırası geldiğinde aşk nedir diye sormaz mı? Aslında soruyu sormak bile, bu soruyu sorma gereksinimi bile çok güzel.. Yazarlar, özellikle de şairler çağlar boyu aşkın peşinden koşmamışlar mı? O gizemli imgeyi yazma serüveni biter mi? Aşk, her şeyden önce dolunaya dokunmaktır, özcesi benim sözlüğümde yazan. Böylesine bir açıklamayı hiçbir yerde bulamazsınız aramayın. Peki dolunaysız gecelerde, ne olacak diye de sormayın. Ya da bulutların dolunayı kıskandığı gecelerde, ne olacak diye sormayın. Öyle ya çoğunlukla dolunay, ayda bir gecedir ve yaşam ne kadar bulutluysa gökyüzü de öyledir. Onun da yanıtı açık değil mi? Dolunaysız gecelerde, yüreğinizde duyumsadığız dolunaya dokunmaktır aşk, bu kez de... Bu bir tanımlamak uğraşıdır hiç kuşkusuz, inkar edilemez; belki şiirsel, belki imgesel ama nerden bakarsanız bakın bir tanımlama çabasıdır. Belki de genetik bir şeydir bu, illa da bir tanım getirmek. Belki de tanım getirmek insanın bir tür kendini güvenceye almasıdır. Aşk için binlerce tanım vardır; bu da inkar edilemez. Neden bir nilüfer çiçeği aşkı tanımlamasın; ya da bir yüreğin size gülüşü... Yada haziranda açan kırmızı bir gül... Belki aşk fazlasıyla sevmektir birini... Belki de aşk “SENİ SEVİYORUM” diyebilmektir, birinin gözlerinde yiterken... Aşklar da aşk tanımı gibi çoktur. İmkansız aşklar, yasak aşklar, platonik aşklar... Öyle aşklar vardır ki, uzak aşklardır bunlar. Bir şiirin dizesi gibi gelir ilk duyduğumuzda, ama gerçekten de uzak aşklar vardır. Zorunlu ayrılıklardır: Araya kentler, kıtalar, ülkeler, denizler, göller girmiştir... Yaşamın akışıdır aşkları uzak kılan... Aslında aşk varsa, gerçekten yaşanıyorsa iki yürekte, gerçekten de dokunuluyorsa dolunaylı gecelerde dolunaya... Ya da dolunaysız gecelerde duyumsanan dolunaya dokunuluyorsa... Dünyanın öbür ucu da olsa ... Aşkın önüne kim geçebilir? Hangi güç aşkın büyüsüne karşı koyabilir? Aşk engel tanımaz; coşan bir ırmak gibidir, tutkuyla yatağında akar.. Gerçekten seviyorsa insan, hani tüm tutkusuyla, tüm coşkusuyla seviyorsa... Gerçekten aşkı, yani yaşamın kendisine olan gülüşünü yakalamışsa.. Ve bir daha kolay,kolay o gülüşü bulamayacağını biliyorsa... Ve aşk şiirlerde, yazılarda, resimlerde durdurulamaz bir yaratıcılığa dönüşmüşse... Haziranda açan kırmızı bir gül kadar tutku doluysa... Her türlü özveri vardır, artık o aşkı yaşatmak için. Çünkü aşk yaşamın yazdığı en güzel şiirdir.. Çünkü aşk, bulutların üstünde olmaktır. Çünkü aşk, yüreğinizi cesurca, saf haliyle ortaya koymak, birine sunmaktır. Bir haziran günü, kırmızı bir gülü, büyüsüne kapıldığınız bir kadına vermektir, aşk... Evet, dedik bazen uzak aşklar yaşanır, uzaklara giden bir sevgili vardır; ya da uzaklara giderken geride bıraktığınız bir sevgili... Siz istemeseniz de yaşam çığlık çığlığa böler birlikteliğinizi, kuşkusuz geçici bir çığlıktır bu, çünkü gerçek aşk öyle kolay, kolay silinmez yüreklerden ve anlardan. Uzaklara giderken, bazen, haykırışlar denizin engin maviliğinde dalgalanır, iki dize olarak bir kıyıya vuruverir. Uzaklara giden bir sevgilinin ardından haykırışlar, bazen gökyüzüne çıkar, sonsuzluğa uzanan üç boyutlu bir resim oluverir: YÜZÜN HEP GÖKYÜZÜNDE YÜZÜN SİLİNMEYEN ÇÜNKÜ, BİR HAYAT İMGESİ KEŞFETTİĞİM GÜLÜŞÜN.... (Atilla Birkiye’nin Işıldak ve Yelpaze Cumhuriyet)